Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Halina Kremis, , , po rozpoznaniu w dniu 26 października 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.B. o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 22 sierpnia 2006r. Sygn. akt II SA/Wr 618/05 oddalającego skargę M.B. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie samowoli budowlanej dokonanej przez W.K. p o s t a n a w i a odrzucić skargę
Wyrokiem z dnia 22 sierpnia 2006 r. Sygn. akt. II SA/Wr 618/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę M.B. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we W. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie samowoli budowlanej dokonanej przez W.K.
W dniu 10 lipca 2007 r. M.B. wystąpił ze skargą o wznowienie postępowania, zakończonego opisanym wyżej prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, podnosząc w jej uzasadnieniu szereg zarzutów odnoszących się do wadliwości prowadzonego sprawie postępowania administracyjnego w przedmiocie samowoli budowlanej dokonanej przez W.K.
W odpowiedzi na skargę Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego we W. wniósł o jej oddalenie podnosząc w uzasadnieniu, iż skarga została wniesiona z uchybieniem terminu, o którym mowa w przepisie art. 277 u.p.p.s.a.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje
Prawomocność orzeczeń sądowych oznacza ich niewzruszalność w zwykłym trybie i ma na celu ochronę trwałości porządku prawnego. Stąd też jedynie wyjątkowo dopuszcza się sytuacje, w których ponownie można zająć się sprawą już zakończoną prawomocnym orzeczeniem sądu. Przepisy regulujące dopuszczalność wniesienia skargi o wznowienie postępowania przed sądem administracyjnym zawarto w Dziale VII ustawy z dnia 30.08.2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej w skrócie u.p.p.s.a).
W art. 271, 272 i 273 tej ustawy enumeratywnie wyliczono następujące przesłanki wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem sądu administracyjnego:
1) jeżeli w składzie sądu uczestniczyła osoba nieuprawniona albo jeżeli orzekał sędzia wyłączony z mocy ustawy, a strona przed uprawomocnieniem się orzeczenia nie mogła domagać się wyłączenia;
2) jeżeli strona nie miała zdolności sądowej lub procesowej albo nie była należycie reprezentowana lub jeżeli wskutek naruszenia przepisów prawa była pozbawiona możności działania; nie można jednak żądać wznowienia, jeżeli przed uprawomocnieniem się orzeczenia niemożność działania ustała lub brak reprezentacji był podniesiony w drodze zarzutu albo strona potwierdziła dokonane czynności procesowe;
3) w przypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją, umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego zostało wydane orzeczenie;
4) orzeczenie zostało oparte na dokumencie podrobionym lub przerobionym albo na skazującym wyroku karnym, następnie uchylonym;
5) orzeczenie zostało uzyskane za pomocą przestępstwa;
6) w razie późniejszego wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu;
7) w razie późniejszego wykrycia prawomocnego orzeczenia dotyczącego tej samej sprawy.
Natomiast zgodnie z art. 277 u.p.p.s.a. skargę o wznowienie postępowania wnosi się w terminie trzymiesięcznym. Termin ten liczy się od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia, a gdy podstawą jest pozbawienie możności działania lub brak należytej reprezentacji - od dnia, w którym o orzeczeniu dowiedziała się strona, jej organ lub jej przedstawiciel ustawowy. Po upływie lat pięciu od uprawomocnienia się orzeczenia nie można żądać wznowienia, z wyjątkiem przypadku, gdy strona była pozbawiona możności działania lub nie była należycie reprezentowana (art. 278 u.p.p.s.a.).