Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym Przewodniczący: Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski po rozpoznaniu w Wydziale II w dniu 27 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A.T. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi A.T. na decyzję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia bez odszkodowania pozwolenia wodnoprawnego na szczególne korzystanie z wód rzeki na potrzeby elektrowni wodnej postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Zaskarżoną decyzją utrzymano w mocy decyzję Starosty P. z dnia [...] r. nr [...], którą orzeczono o cofnięciu bez odszkodowania pozwolenia wodnoprawnego z dnia [...] r. nr [...] na szczególne korzystanie z wód rzeki P. na potrzeby Małej Elektrowni Wodnej w miejscowości S., gmina L..
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu A.T. wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji, a także o wstrzymanie jej wykonania. Na uzasadnienie tego wniosku podano, że wykonanie zaskarżonej decyzji, w razie uwzględnienia skargi, mogłoby spowodować trudne do odwrócenia skutki w postaci niemożności prowadzenia elektrowni wodnej i osiągania ewentualnego przychodu w okresie do czasu rozpoznania skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje:
Na wstępie należy zauważyć, że zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a., sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Sąd oceniając wniosek skarżącej stwierdził, że nie zasługuje on na uwzględnienie. Sąd przyjął bowiem, że wstrzymanie wykonalności decyzji następuje zawsze na wniosek strony, a zatem wykazanie, że istnieją pozytywne przesłanki, od których ustawa uzależnia wstrzymanie decyzji przez sąd, spoczywa na stronie składającej taki wniosek. Nie jest zatem zasadny wniosek o wstrzymanie wykonalności decyzji, w którym strona nie wskazuje, jakie szkody wystąpią w razie wykonania tej decyzji, czy też jakie nieodwracalne skutki wykonanie decyzji spowoduje, oraz nie uzasadnia swojego stanowiska uprawdopodabniając te okoliczności (zob. postanowienie NSA z dnia 28 września 2011 r. sygn. akt I FZ 219/11, postanowienie WSA w Krakowie z dnia 28 listopada 2011 r. sygn. akt III SA/Kr 968/11 - Orzeczenia.nsa.gov.pl). Uzasadnienie takiego wniosku powinno odnosić się do konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie skarżonego aktu lub czynności jest zasadne w stosunku do wnioskodawcy. Jego stwierdzenia powinny zostać poparte dokumentami, zwłaszcza dotyczącymi jego sytuacji finansowej i majątkowej (zob. postanowienie NSA z dnia 15 września 2010 r., sygn. akt II FSK 1837/10, Orzeczenia.nsa.gov.pl).
Tymczasem strona skarżąca jako zasadniczy argument za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji podała ryzyko utraty ewentualnych przychodów. Jednak we wniosku nie wykazano, jakie konkretnie szkody może ponieść skarżąca na skutek wydania zaskarżonej decyzji, a co za tym idzie nie wykazano, czy szkody owe mogą być "znaczne" w realiach niniejszej sprawy. Należy pamiętać, że w art. 61 § 3 p.p.s.a. chodzi o taką szkodę (majątkową, a także niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie do stanu pierwotnego (zob. postanowienie NSA z dnia 20 grudnia 2004 r., sygn. akt GZ 138/04, Orzeczenia.nsa.gov.pl). Niebezpieczeństwa wyrządzenia szkody tego rodzaju we wniosku nie wykazano, ograniczając się do ogólnikowego wskazania możliwości utraty ewentualnych przychodów. Zatem sąd stwierdził, że skarżąca nie podała w istocie okoliczności uprawdopodabniających konieczność wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Uwzględniając powyższe sąd doszedł do przekonania, że nie można zgodzić się z oceną, iż może powstać znaczna szkoda lub trudne do odwrócenia skutki wywołane wykonaniem zaskarżonej decyzji, gdyby w wyniku uwzględnienia skargi okazało się, że decyzja ta była wadliwa. Przy czym odmowa wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji nie oznacza oceny zasadności skargi. Ewentualna niezgodność decyzji administracyjnej z prawem, która co do zasady będzie przedmiotem oceny sądu w dalszym toku postępowania, jest kwestią niezależną od ochrony tymczasowej wynikającej z art. 61 § 3 p.p.s.a.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 61 § 5 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.