Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Anna Siedlecka po rozpoznaniu w Wydziale II w dniu 8 listopada 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku strony skarżącej o uzupełnienie postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 29 września 2016 r. sygn. akt II SA/Wr 477/16 w sprawie ze skargi A. sp. z o.o. z siedzibą w P. na uchwałę Zgromadzenia Związku Gmin B. z dnia 5 stycznia 2016 r. Nr [...] w przedmiocie zmiany uchwały w sprawie ustalenia stawki opłaty za pojemnik o określonej pojemności postanawia: odmówić uwzględnienia wniosku.
Pełnomocnik skarżącej spółki w piśmie z dnia 24 października 2016 r. wniosła o uzupełnienie postanowienia Sądu z dnia 29 września 2016 r. o umorzeniu postępowania sądowego w niniejszej sprawie o rozstrzygnięcie dotyczące kosztów postępowania.
Na uzasadnienie wniosku podano, że sentencja ww. postanowienia Sądu nie zawiera rozstrzygnięcia o kosztach postępowania, a tymczasem Sąd powinien z urzędu zwrócić stronie skarżącej uiszczony wpis sądowy od skargi, a to na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. W ocenie skarżącej powinna ona otrzymać zwrot uiszczonego wpisu od skargi, gdyż cofnęła skargę w dniu rozprawy, ale przed jej rozpoczęciem i wnioskowała o dokonanie zwrotu uiszczonego wpisu sądowego. Zatem zdaniem skarżącej Sąd winien był więc umarzając postępowanie orzec o kosztach postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 157 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm., dalej: p.p.s.a.) strona może w ciągu czternastu dni od doręczenia wyroku z urzędu - a gdy wyroku nie doręcza się stronie od dnia ogłoszenia - zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu. Na mocy art. 166 p.p.s.a. przepis ten ma odpowiednie zastosowanie do uzupełnienia postanowienia.
W niniejszej sprawie skarżąca spółka wniosła o uzupełnienie postanowienia Sądu z dnia 29 września 2016 r. o umorzeniu postępowania o orzeczenie o kosztach postępowania. Zgodnie z art. 200 p.p.s.a. w razie uwzględnienia skargi przez sąd pierwszej instancji przysługuje skarżącemu od organu, który wydał zaskarżony akt zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw. Przy czym na mocy art. 209 p.p.s.a. wniosek strony o zwrot kosztów sąd rozstrzyga w każdym orzeczeniu uwzględniającym skargę oraz w orzeczeniu, o którym mowa w art. 201, art. 203 i art. 204.
Tymczasem postanowienie Sądu z dnia 29 września 2016 r. zapadło na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a., który nakazuje umorzyć postępowanie gdy strona skutecznie cofnie skargę. W przypadku umorzenia postępowania wobec cofnięcia skargi nie zachodzi zatem sytuacja, o której mowa w art. 200 p.p.s.a., ponieważ w przypadku umorzenia postępowania sądowego z powodu cofnięcia skargi Sąd nie orzeka o zwrocie kosztów postępowania. Postanowienie takie nie jest więc żadnym z orzeczeń, o których mowa w art. 209 p.p.s.a. To zaś prowadzi do wniosku, że w świetle art. 209 p.p.s.a. orzeczenie o kosztach postępowania nie jest obligatoryjnym elementem sentencji postanowienia o umorzeniu postępowania wydanego na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a.
W tym stanie rzeczy Sąd uznał, że sentencja postanowienia z dnia 29 września 2016 r. jest kompletna i nie można twierdzić, że Sąd nie zamieścił w postanowieniu dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu. Nie było bowiem obowiązku orzekania o kosztach postępowania w sentencji tego postanowienia, co wynika wprost z art. 209 p.p.s.a. Co więcej Sąd orzekł o całości skargi, umarzając postępowanie sądowe, a pamiętać należy, że umorzenie postępowania sądowego polega na jego przerwaniu, uchyleniu wszystkich dokonanych w nim czynności oraz orzeczeniu o dalszym jego nieprowadzeniu. W tym stanie rzeczy Sąd uznał, że wniosek o uzupełnienie postanowienia z dnia 29 września 2016 r. nie zasługiwał na uwzględnienie, gdyż postanowienie to nie może podlegać uzupełnieniu w zakresie kosztów postępowania.
Sąd zwraca przy tym uwagę, że w uzasadnieniu postanowienia z dnia 29 września 2016 r. zawarł wzmiankę o braku podstaw do zwrotu skarżącej z urzędu uiszczonego wpisu sądowego od skargi. Wniosek strony o zwrot wpisu sądowego był więc w niniejszej sprawie prawnie irrelewantny, gdyż ewentualny zwrot uiszczonego wpisu sądowego na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a. następuje z urzędu, a więc niezależnie od wniosku strony, po uprawomocnieniu się orzeczenia o odrzuceniu skargi lub umorzeniu postępowania. Dlatego Sąd ograniczył się do wskazania w uzasadnieniu postanowienia z dnia 29 września 2016 r., że w realiach niniejszej sprawy brak było podstaw do zwrotu wpisu sądowego z urzędu, a więc nie mogło zapaść orzeczenie w tym przedmiocie.
Uwzględniając powyższe, Sąd postanowił odmówić uwzględnienia wniosku skarżącej o uzupełnienie ww. postanowienia, o czym orzeczono na podstawie art. 157 § 1 i § 2 w związku z art. 166 p.p.s.a.