Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski po rozpoznaniu w dniu 9 sierpnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J.J. o zawieszenie postępowania sądowego w sprawie ze skargi J.J. na decyzję Wojewody D. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie wymeldowania z miejsca pobytu stałego postanawia odmówić zawieszenia postępowania sądowego.
Stosownie do treści art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego, przed Trybunałem Konstytucyjnym lub Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
W niniejszej sprawie pismem z dnia 3 sierpnia 2016 r. pełnomocnik skarżącej wniósł o zawieszenie postępowania w przedmiocie rozpoznania skargi do czasu uzyskania prawomocnego rozstrzygnięcia postępowania sądowego prowadzonego przed Sądem Rejonowym dla W.-Ś. we W. pod sygn. akt [...] pomiędzy Gminą W. a J.J. w sprawie ustalenia stosunku prawnego w postaci umowy najmu mieszkania przy ul. [...]. Przedmiotem w/w postępowania jest częściowo zbieżny z niniejszą skargą. Sąd powszechny będzie bowiem rozstrzygał o prawie skarżącej do lokalu mieszkalnego, w którym jest zameldowana i ma zamiar nadal zamieszkiwać. Uzyskanie pozytywnego rozstrzygnięcia przesądzi bowiem o prawie skarżącej do lokalu, co w konsekwencji będzie stanowić przesłankę do zameldowania. Rozpatrzenie skargi jest zatem po części zależne rozstrzygnięcia sądu powszechnego, co stanowi przesłankę zawieszenia postępowania z art. 125 § 1 pkt 1 P.p.s.a..
W ocenie Sądu okoliczność, że przed Sądem Rejonowym toczy się sprawa pomiędzy Gminą W. a J.J. w sprawie ustalenia stosunku prawnego w postaci umowy najmu mieszkania przy ul. [...], nie może stanowić podstawy do zawieszenia postępowania sądowego. Uzyskanie pozytywnego rozstrzygnięcia - jak słusznie wskazał pełnomocnik - przesądzić może wprawdzie o prawie skarżącej do lokalu, co w konsekwencji będzie stanowić przesłankę do zameldowania w w/w lokalu, ale dopiero w przyszłości.
Zauważyć tutaj trzeba, że wskazane w powołanym wyżej przepisie art. 125 § 1 pkt 1 P.p.s.a. podstawy zawieszenia postępowania określane są jako prejudycjalne. Przyjęte rozumienie kwestii prejudycjalnej zakłada istnienie ścisłego związku pomiędzy sprawą rozpoznawaną w postępowaniu przed sądem administracyjnym, a kwestią będącą przedmiotem postępowania prejudycjalnego. Z tym, że kwestią wstępną dla sądu jest wyłącznie takie zagadnienie, którego rozstrzygnięcie jest niezbędne dla sformułowania wypowiedzi, czy zaskarżony akt jest zgodny z prawem. Dlatego celowość zawieszenia postępowania sądowoadministracyjnego na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 P.p.s.a. powinna być analizowana z punktu widzenia wystąpienia w przyszłości przesłanek do wznowienia postępowania administracyjnego, zakończonego zaskarżoną decyzją lub innym aktem, jak i przesłanek do wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego.
W niniejszej sprawie złożenie przez skarżącą wniosku o ustalenie stosunku prawnego w postaci umowy najmu mieszkania, z którego została wymeldowana, nie stanowi zagadnienia prejudycjalnego dla sądowej kontroli, której przedmiotem jest zgodność z prawem zaskarżonej decyzji.
Podkreślenia tutaj wymaga, że decyzja o wymeldowaniu czy zameldowaniu ma wyłącznie charakter ewidencyjny, czyli rejestrowy, co oznacza, że rejestruje ona jedynie stan faktyczny zamieszkiwania osoby pod danym adresem. Organ administracji rejestruje bowiem jedynie fakt przebywania albo opuszczenia przez osobę miejsca stałego zameldowania. Decyzja o wymeldowaniu oznacza tylko i wyłącznie, że strona opuściła dany lokal i w nim nie przebywa przez określony czas, a swoje interesy życiowe koncentruje w innym miejscu. Wymeldowanie jest jedynie stwierdzeniem pewnego faktu i nie wpływa w żaden sposób na uprawnienia strony wynikające z umowy najmu. Tytuł prawny do lokalu, w tym również wynikający z umowy najmu, nie jest ani warunkiem wystarczającym ani koniecznym do utrzymania zameldowania osoby pod określonym adresem. Decyzja administracyjna orzekająca o wymeldowaniu J.J. dotyczy stanu faktycznego jej niezamieszkiwania w przedmiotowym mieszkaniu, a nie uprawnień do lokalu.
Z tych powodów na podstawie art. 131 P.p.s.a. orzeczono jak w sentencji.