Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Mieczysław Górkiewicz po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi L. F. na rozporządzenie Wojewody D. z dnia 4 kwietnia 2007 r. w sprawie P. Parku Krajobrazowego (Dz. Urz. Woj. Doln. z ...) postanawia: 1. odrzucić skargę; 2. zwrócić L.F. kwotę 300 zł (słownie: trzysta złotych) uiszczonego wpisu sądowego od skargi.
W dniu 22 grudnia 2014 r. L.F. wniósł do Wojewody D. skargę na rozporządzenie Wojewody D. z dnia ... r. w sprawie P. Parku Krajobrazowego (Dz. Urz. Woj. D.. z ...), domagając się stwierdzenia jego nieważności.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda D. wniósł o jej odrzucenie (ewentualnie o jej oddalenie) wskazując w uzasadnieniu, że w wyniku zmian wprowadzonych w ustawie z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. nr 72, poz. 880 ze zm.), zgodnie z art. 21 ustawy z dnia 23 stycznia 2009 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w organizacji i podziale zadań administracji publicznej w województwie (Dz. U. Nr 92, poz. 753), z dniem 1 sierpnia 2009 r. wojewoda utracił wszelkie kompetencje w zakresie wydawania aktów prawnych w sprawie utworzenia, powiększania, likwidacji lub zmniejszania obszaru parku krajobrazowego, a uprawnienia w tym zakresie powierzono sejmikowi województwa. W związku z powyższym -zdaniem Wojewody D.- nie ma on legitymacji skargowej biernej do występowania w niniejszym postępowaniu sądowoadministracyjnym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje:
Skarga jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu.
Zasadnie Wojewoda D. wskazuje, że wskutek nowelizacji ustawy o ochronie przyrody dokonanej na podstawie art. 21 pkt 1 ww. ustawy z dnia 23 stycznia 2009 r. o zmianie niektórych ustaw ... organem kompetentnym w kwestii utworzenia parku krajobrazowego, powiększenia jego obszaru, likwidacji lub zmniejszenia obszaru parku krajobrazowego przestał być wojewoda, a stał się sejmik województwa. W tej sytuacji to Sejmik Województwa D. decyduje aktualnie o losie ww. rozporządzenia (np. jest władny uchylić ten akt i wydać nowe rozporządzenie w tym przedmiocie) i on jest organem odpowiedzialnym za skutki obowiązywania tego aktu. A zatem z dniem 1 sierpnia 2009 r. to Sejmik Województwa D. stał się organem, którego podmiot wnoszący skargę na rozporządzenie Wojewody D. z dnia 4 kwietnia 2007 r. w sprawie Pr. Parku Krajobrazowego powinien wskazywać jako stronę przeciwną, albowiem to Sejmik posiada legitymację procesową w tej sprawie, a nie Wojewoda D. (zob. podobnie postanowienie NSA w Warszawie z dnia 28 lipca 2011, sygn. akt II OSK 1473/11, LEX nr 852956; postanowienie WSA w Olsztynie z dnia 4 marca 2014 r., sygn. akt II SA/Ol 800/13, LEX nr 1443586; postanowienie WSA w Warszawie z dnia 4 października 2013 r., sygn. akt IV SA/Wa 2267/13, LEX nr 1421403). Dla rozstrzygnięcia istotne znaczenie ma także okoliczność, że skarżący złożył do tutejszego Sądu odrębną skargę na ww. rozporządzenie również za pośrednictwem prawidłowego organu (tj. Sejmiku Województwa D.), skarga ta została zarejestrowana pod sygnaturą akt II SA/Wr 141/15 i czeka na rozpoznanie.
Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. jedn. z 2012 r. Dz. U. poz. 270 ze zm., zwanej dalej jako "p.p.s.a."), orzeczono jak w sentencji. O kosztach orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a..