Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym Przewodniczący: Sędzia WSA Ireneusz Dukiel po rozpoznaniu w Wydziale II w dniu 5 listopada 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi H. B. na uchwałę Rady Miejskiej w P.-Z. z dnia 27 sierpnia 2013 r. Nr [...] w przedmiocie rozpatrzenia wezwania do usunięcia naruszenia prawa postanawia: odrzucić skargę.
W piśmie z dnia 24 września 2013 r. H. B. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na uchwałę Rady Miejskiej w P. z dnia 27 sierpnia 2013 r., nr [...] w sprawie rozpatrzenia wezwania do usunięcia naruszenia interesu prawnego, poprzez podjęcie uchwały o zatwierdzeniu taryf, albo o odmownie zatwierdzenia taryf zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu.
Zgodnie z art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. jedn.: Dz. U. z 2013 r., poz. 594 ze zm.) skargę na uchwałę organu gminy może wnieść każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą. Zgodnie z powołanym przepisem art. 101 ust. 1 ustawy, zaskarżyć uchwałę organów gminy można dopiero po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia.
Na podstawie zaś z art. 101a ust. 1 tej samej ustawy, przepisy art. 101 stosuje się odpowiednio, gdy organ gminy nie wykonuje czynności nakazanych prawem albo przez podejmowane czynności prawne lub faktyczne narusza prawa osób trzecich.
Treść powołanych przepisów ustawy o samorządzie gminnym wskazuje, że bezskuteczne wezwanie do usunięcia naruszenia prawa jest przesłanką dopuszczalności skargi na: 1) przepis aktu prawa miejscowego, wydany w sprawie z zakresu administracji publicznej, 2) niewykonywanie przez organ gminy czynności nakazanych prawem, 3) czynności prawne lub faktyczne organu gminy, których podejmowanie narusza prawa osób trzecich. Równocześnie wymaga podkreślenia, że wniesienie skargi na bezczynność organu gminy w zakresie działalności uchwałodawczej do sądu administracyjnego w trybie i na zasadach określonych w art. 101a ustawy o samorządzie gminnym może dotyczyć wyłącznie niewykonywania czynności nakazanych prawem, w takim zakresie, w jakim przepisy prawa nakładają na organ gminy obowiązek podjęcia stosownych uchwał w określonej materii.
Będącą przedmiotem skargi w niniejszej sprawie uchwałę z dnia 27 sierpnia 2013 r., nr [...] Rada Miejska w P., podjęła w wyniku złożenia przez skarżącego wezwania do usunięcia naruszenia prawa. Uchwała wyraża stanowisko Rady Miejskiej w kwestii wezwania do usunięcia naruszenia interesu prawnego w związku z wezwaniem skarżącego do podjęcia przez Radę uchwały o zatwierdzeniu taryfy, albo o odmowie zatwierdzenia taryfy. Uchwała ta stanowi więc odwiedź organu samorządu terytorialnego na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa uchwałą.
Wyjaśnić należy, że zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym w orzecznictwie uchwała organów gminy dotycząca wezwania do usunięcia naruszenia prawa ma jedynie charakter procesowy i stanowi wewnętrzny element postępowania zmierzającego do zaskarżenia do sądu administracyjnego uchwały podjętej przez organ gminy, merytorycznie kwestionowanej. Nie reguluje ona zatem spraw z zakresu administracji publicznej podlegających zaskarżeniu na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym (por. postanowienie NSA z dnia 30 listopada 2000 r. sygn. akt I SA 794/00). Uchwała taka nie podlega zatem zaskarżeniu do sądu administracyjnego, a warunkuje dopuszczalność skargi, stosownie bowiem do treści art. 52 § 1, 3 i 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) wyczerpanie środków zaskarżenia lub wezwanie do usunięcia naruszenia prawa stanowią podstawową przesłankę dopuszczalności skargi.
W tym stanie rzeczy należało uznać wniesioną skargę za niedopuszczalną i na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, ją odrzucić.