Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A.Ł. na decyzję Wojewody D. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie ograniczenia sposobu korzystania z części nieruchomości postanawia odrzucić skargę.
Skarga do sądu administracyjnego może być skutecznie wniesiona, jeżeli odpowiada wymaganiom określonym w ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.". I tak, zgodnie z art. 57 § 1 P.p.s.a. skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: 1) wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności; 2) oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy; 3) określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego; 4) w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa. Stosownie do treści art. 46 § 3 P.p.s.a. do pisma należy dołączyć pełnomocnictwo lub jego wierzytelny odpis, jeżeli pismo wnosi pełnomocnik, który w danej sprawie nie złożył jeszcze tych dokumentów przed sądem. Zgodnie zaś z art. 47 § 1 P.p.s.a. do pisma strony należy dołączyć jego odpisy i odpisy załączników dla doręczenia ich stronom, a ponadto, jeżeli w sądzie nie złożono załączników w oryginale, po jednym odpisie każdego załącznika do akt sądowych. Usunięcie braków formalnych skargi w powyższym zakresie następuje w trybie art. 49 § 1 P.p.s.a., który stanowi, że jeżeli pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej. Jeżeli strona nie uzupełniła lub nie poprawiła pisma w terminie, przewodniczący zarządza pozostawienie pisma bez rozpoznania (§ 2). Pismo poprawione lub uzupełnione w terminie wywołuje skutki od dnia jego wniesienia (§ 3). Jeżeli pismem tym jest skarga, przewodniczący wzywa stronę do jej uzupełnienia lub poprawienia w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia skargi. Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 3 P.p.s.a. sąd odrzuca skargę, gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi.
W niniejszej sprawie zarządzeniem przewodniczącego z dnia 8 lutego 2016 r. wezwano pełnomocnika strony skarżącej - J.Ł. - do usunięcia braków formalnych skargi poprzez nadesłanie 1 odpisu skargi oraz złożenie pełnomocnictwa lub jego uwierzytelnionego odpisu do działania w imieniu A.Ł. przed wojewódzkim sądem administracyjnym lub przed sądami administracyjnym - w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem odrzucenia skargi. Odpis powyższego zarządzenia doręczono pełnomocnikowi w dniu 10 marca 2016 r.. Ze zwrotnego potwierdzenia jego odbioru wynika, że przesyłka została odebrana osobiście przez adresata. Zakreślony termin siedmiodniowy do uzupełnienia braków formalnych skargi upłynął w dniu 17 marca 2016 r.. Pomimo prawidłowego doręczenia wezwania braki formalne skargi nie zostały usunięte.
W tym stanie rzeczy działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 i § 3 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.
Na marginesie - jak słusznie wskazał organ w odpowiedzi na skargę - należy również zauważyć, że skarga została wniesiona z uchybieniem terminu. Stosownie do treści art. 53 § 1 P.p.s.a. skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. W rozpatrywanej sprawie zaskarżoną decyzję - jak wynika ze zwrotnego potwierdzenia jej odbioru - doręczono pełnomocnikowi skarżącego, J.Ł. w dniu 15 grudnia 2015 r.. Trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi w rozpoznawanej sprawie upłynął zatem w dniu 14 stycznia 2016 r.. Skarga do została wniesiona w dniu 15 stycznia 2016 r. (data stempla pocztowego na kopercie zawierającej skargę), czyli z uchybieniem terminu określonego w powołanym wyżej art. 53 § 1 P.p.s.a.