Wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi na uchwałę Rady Gminy M. w przedmiocie rozpatrzenia skargi dotyczącej działalności Wójta Gminy M.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ireneusz Dukiel po rozpoznaniu w dniu 28 grudnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J.R. K. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi J.R. K. na uchwałę Rady Gminy M. z dnia 25 września 2015 r., nr [...] w przedmiocie rozpatrzenia skargi dotyczącej działalności Wójta Gminy M. postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.

Uzasadnienie

J.R. K. wraz ze skargą do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na uchwałę Rady Gminy M. z dnia 25 września 2015 r., nr [...] w przedmiocie rozpatrzenia skargi dotyczącej działalności Wójta Gminy M. złożył wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych w zakresie całkowitym oraz ustanowienie pełnomocnika z urzędu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 247 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: "p.p.s.a.") prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi.

Artykuł 247 p.p.s.a. wprowadza samodzielną, negatywną przesłankę przyznania stronie prawa pomocy w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Prawo to nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi, co oznacza, że ocena w tym przedmiocie dokonywana jest w oderwaniu od sytuacji materialnej strony. Stwierdzenie przez sąd, że w sprawie zachodzi sytuacja oczywistej bezzasadności skargi, skutkuje odmową przyznania prawa pomocy (postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 listopada 2012 r., sygn. akt II FZ 906/12, dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, na stronie internetowej: http://orzeczenia.nsa.gov.pl).

O oczywistej bezzasadności skargi można mówić, gdy bez potrzeby głębszej analizy prawnej nie ulega najmniejszej wątpliwości, że nie może ona zostać uwzględniona. Chodzi o sytuację, w której obowiązujące prawo wyklucza możliwość uwzględnienia żądania skarżącego. Oznacza to, że zastosowanie powołanego przepisu jest dopuszczalne wówczas, gdy stan faktyczny i prawny danej sprawy nie budzi najmniejszych wątpliwości, co do braku szans na uwzględnienie skargi. W szczególności dotyczy to sytuacji, w której skarga kwalifikuje się do odrzucenia na podstawie art. 58 § 1 p.p.s.a., jeśli sąd wydał postanowienie o odmowie przyznania stronie prawa pomocy przed wydaniem postanowienia o odrzuceniu skargi (J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, LexisNexis 2012, s. 210, uw. 3 pkt 1, s. 625-627, uw. 1, 6; M. Jagielska, J. Jagielski, P. Gołaszewski, P. Wajda w: red. R. Hauser, M. Wierzbowski, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, C.H. Beck 2013, s. 343, nb 2 lit. o; s. 904, nb 6).

W niniejszej sprawie skarga złożona przez skarżącego jest oczywiście bezzasadna, jako że została złożona w sprawie nie należącej do kognicji sądu administracyjnego.

Zgodnie bowiem z art. 3 § 2 p.p.s.a., w brzmieniu obowiązującym przed dniem 15 sierpnia 2015r., mającym zastosowanie w niniejszej sprawie zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 9 kwietnia 2015r. o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2015r., poz. 658) - kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na: 1) decyzje administracyjne; 2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty; 3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, z wyłączeniem postanowień wierzyciela o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu oraz postanowień, przedmiotem których jest stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonego zarzutu; 4) inne niż określone w pkt 1- 3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, z wyłączeniem aktów lub czynności podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013r., poz. 267 ze zm.) oraz postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw; 4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach; 5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej; 6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej; 7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego; 8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1- 4 lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadku określonym w pkt 4a; 9) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach dotyczących innych niż określone w pkt 1-3 aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013r., poz. 267 ze zm.) oraz postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw.

Przedmiotem niniejszej skargi jest natomiast uchwała Rady Gminy M. w sprawie rozpatrzenia skargi J. R. K. z dnia 30 marca 2015 r. zgłoszonej temu organowi na podstawie przepisów art. 227 - 229 pkt 3 k.p.a., dotyczącej bezczynności Wójta Gminy M. odnośnie, tu cyt.: "braku należytego zbadania kwestii niewywiązywania się z umowy na odbiór i wywóz odpadów komunalnych oraz dostarczania worków i pojemników przez władze Gminy M.". Uchwała ta nie należy do wymienionych w powołanym przepisie art. 3 p.p.s.a. kategorii aktów bądź czynności i nie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego (zob. postan. NSA z dnia 15 stycznia 2001r., II SA/Wr 1704/00).

Skarga w niniejszej sprawie jest więc niedopuszczalna, a zatem w świetle powołanego art. 247 p.p.s.a. również wniosek o przyznanie prawa pomocy nie zasługuje na uwzględnienie (por. postanowienie NSA z dnia 24 czerwca 2010 r., sygn. akt I OZ 481/10 - Lex nr 621860).

Z tych względów Sąd orzekł, jak w sentencji.

Strona 1/1