Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym Przewodniczący: Sędzia WSA Anna Siedlecka po rozpoznaniu w Wydziale II w dniu 16 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. O. na uchwałę Rady Miejskiej M. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie wezwania do usunięcia naruszenia interesu prawnego postanawia: odrzucić skargę.
A. O. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na uchwałę Rady Miejskiej M. z dnia [...] r. Nr [...]. W zaskarżonej uchwale postanowiono nie uwzględnić wezwania do usunięcia naruszenia interesu prawnego złożonego przez A. O. w związku z uchwałą Nr [...] Rady Miejskiej M. z [...] r. w sprawie uznania za bezzasadną skargi A. O. na działanie Burmistrza M..
Odpowiadając na skargę strona przeciwna wniosła o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje:
Skarga podlegała odrzuceniu, ponieważ nie należy do właściwości sądu administracyjnego. Stosownie do przepisu art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) w takim wypadku sąd skargę odrzuca.
Zdaniem sądu na wstępie należy zauważyć, że właściwość sądu administracyjnego określona jest w art. 3 § 2 p.p.s.a. i obejmuje rozpoznawanie skarg na: 1) decyzje administracyjne; 2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty; 3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie; 4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa; 4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach; 5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej; 6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej; 7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego; 8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Mając zatem na względzie powyższe zważyć należy, że nie każda działalność organów administracji publicznej podlega kontroli sądu administracyjnego. Kognicji tegoż sądu nie podlega m.in. zaskarżona do tutejszego sądu uchwała w przedmiocie rozpatrzenia wezwania do usunięcia naruszenia prawa. Uchwała w takim przedmiocie zwykle ma charakter proceduralny i stanowi - w myśl art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2013 r., poz. 594 ze zm.) - warunek formalny skutecznego wniesienia skargi na uchwałę lub zarządzenie podjęte przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej. Sama jednak w sobie - zgodnie z powyżej cytowanym art. 3 § 2 p.p.s.a. - nie podlega zaskarżeniu, a zatem pozostaje poza kognicją sądu administracyjnego. Stanowisko to znajduje swoje potwierdzenie na przykład w postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 listopada 2006 r., sygn. akt 1724/06, w którym wskazano, że przedmiotem zaskarżenia w trybie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym może być wyłącznie uchwała z zakresu administracji publicznej naruszająca interes prawny wnoszącego, a uchwała będąca jedynie odpowiedzią na wezwanie do usunięcia naruszenia, stanowi spełnienie wymogów formalnych do wniesienia skargi i nie podlega odrębnemu zaskarżeniu.