Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Halina Filipowicz-Kremis po rozpoznaniu w Wydziale II w dniu 23 stycznia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. M. na postanowienie Wojewody D. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania postanawia: I. umorzyć postępowanie sądowoadministracyjne; II. zasądzić od Wojewody D. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Z. M. (dalej: skarżący) wniósł skargę na postanowienie Wojewody D. (dalej: organ odwoławczy) z dnia [...] nr [...], którym organ odwoławczy stwierdził uchybienie terminu do wniesienia odwołania od decyzji Prezydenta W. nr [...] z dnia [...] odmawiającej przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności. Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz o zasądzenie od organu kosztów postępowania sądowoadministracyjnego.
W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o umorzenie postępowania. Wskazał, bowiem że skarga na opisane powyżej postanowienie z dnia [...] została uwzględniona w całości. W wyniku uwzględnienia skargi wydano postanowienie z dnia [...] nr [...], którym organ uchylił zaskarżone postanowienie.
Ze zwrotnego potwierdzenia odbioru wynika, że postanowienie z dnia [...] doręczono pełnomocnikowi skarżącego w dniu 11 stycznia 2019 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm., dalej w skrócie: p.p.s.a.) organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości w terminie trzydziestu dni od dnia jej otrzymania. W przypadku skargi na decyzję, uwzględniając skargę w całości, organ uchyla zaskarżoną decyzję i wydaje nową decyzję. Uwzględniając skargę, organ stwierdza jednocześnie, czy działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce bez podstawy prawnej albo z rażącym naruszeniem prawa.
Z kolei zgodnie z regulacją art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania gdy postępowanie z innych przyczyn stało się bezprzedmiotowe.
Z bezprzedmiotowością postępowania sądowoadministracyjnego "z innych przyczyn" - w rozumieniu art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. - będziemy mieć do czynienia wówczas, gdy w toku tego postępowania, a przed wydaniem wyroku, zaistnieją zdarzenia, które uniemożliwiają osiągnięcie jego celu albo spowodują, że kontrola zaskarżonego aktu lub czynności stała się zbędna, przy czym owo zdarzenie skutkujące bezprzedmiotowością postępowania musi zaistnieć dopiero w toku postępowania, albowiem jego zaistnienie przed datą wniesienia skargi powinno skutkować jej odrzuceniem. Taka sytuacja zaistnieje zwłaszcza wtedy, gdy przestanie istnieć przedmiot zaskarżenia, a więc zaskarżona decyzja (czy też inny akt) zostanie pozbawiona bytu prawnego w nadzwyczajnym wewnątrzadministracyjnym postępowaniu kontrolnym (np. w wyniku stwierdzenia jej nieważności) lub w rezultacie skorzystania przez organ, którego decyzja została zaskarżona, z uprawnień autokontrolnych przewidzianych w art. 54 § 3 (por. T. Woś [w:] Woś T. (red.), Knysiak-Sudyka H., Romańska M., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, tezy do art. 161, LEX).
W rozpoznawanej sprawie organ odwoławczy, korzystając z przewidzianego w art. 54 § 3 p.p.s.a. tzw. trybu autokontroli, uwzględnił w całości skargę wniesioną przez skarżącego na postanowienie z dnia [...] nr [...] i w dniu [...] wydał postanowienie je uchylające.
Wyeliminowanie przez organ z obrotu prawnego zaskarżonego aktu spowodowało, że dalsze procedowanie w sprawie, z uwagi na brak przedmiotu zaskarżenia, stało się zbędne.
Z tego też względu, sąd na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. umorzył postępowanie sądowoadministracyjne (pkt I sentencji postanowienia). Z kolei o zwrocie kosztów postępowania (pkt II sentencji postanowienia) orzeczono na podstawie art. 201 § 1 p.p.s.a.