Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Owczarzak po rozpoznaniu w dniu 10 kwietnia 2006 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. R. na bezczynność Dyrektora Oddziału Regionalnego Kasy Ubezpieczenia Społecznego Rolników w B. w przedmiocie odszkodowania i zadośćuczynienia postanawia: odrzucić skargę.
Skarżąca K. R. wystąpiła ze skargą na bezczynność Dyrektora Oddziału Regionalnego Kasy Ubezpieczenia Społecznego Rolników polegającą na niewydaniu rozstrzygnięcia w przedmiocie żądania wypłaty odszkodowania i zadośćuczynienia.
Skarga podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna bez badania jej zarzutów merytorycznych.
Sprawa, której dotyczy skarga nie mieści się bowiem we właściwości rzeczowej sądu administracyjnego określonej wart. 3 i 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. D. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Stosownie o art. 3 § 2 pkt 8 powołanej ustawy sąd jest właściwy w sprawach skarg na bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1 - 4 tego przepisu.
Zgodnie zaś z treścią art. 3 § 2 pkt 1 - 4 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, sądy administracyjne orzekają w sprawach skarg na decyzje administracyjne (pkt 1), postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie w sprawie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty (pkt 2), postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie (pkt 3), a także inne niż wyżej wymienione akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczącego uprawnienia lub obowiązku wynikającego z przepisów prawa (pkt 4).
Z analizy akt niniejszej sprawy wynika, że jej przedmiotem jest żądanie odszkodowania i zadośćuczynienia.
Żądanie skarżącej nie podlega zatem rozstrzygnięciu przez organ w formie decyzji administracyjnej, postanowienia lub innego niż określone wart. 3 § 2 pkt 1 - 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi aktu lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczącego uprawnienia lub obowiązku wynikającego z przepisów prawa. Innymi słowy, w przedmiotowej sprawie przepisy prawa nie dają podstaw do wydania aktu czy podjęcia czynności, o jakich mowa wart. 3 § 2 pkt 1 - 4. Wobec powyższego brak jest przesłanek do przyjęcia, że bezczynność organu w przedmiocie uwzględnienia żądań skarżącego podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego.
Mając powyższe na uwadze, Sąd na mocy art. 58 § 1 pkt 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi skargę, jako niedopuszczalną odrzucił.