Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Jarzembski po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. J. na bezczynność Wojskowej Komendy Uzupełnień w [...] w przedmiocie demobilizacji postanawia 1. odrzucić skargę, 2. odmówić przyznania prawa pomocy.
Pismem z dnia [...] maja 2012r. T. J. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę na bezczynność Wojskowej Komendy Uzupełnień w [...] w przedmiocie demobilizacji.
W odpowiedzi na skargę Wojskowa Komenda Uzupełnień w [...] wskazała na argumenty świadczące o bezzasadności skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu z przyczyn procesowych bez badania jej zarzutów merytorycznych. Sprawa, której dotyczy skarga nie mieści się bowiem we właściwości rzeczowej sądu administracyjnego określonej w art. 3 i 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. jedn. Dz. U. z 2012r. poz. 270, zwanej dalej "p.p.s.a.").
Zgodnie z treścią art. 3 § 1 i 2 ww. ustawy sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4 pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Bezczynność organu następuje wówczas, gdy organ zobowiązany do podjęcia określonych czynności, wynikających z przepisów prawa, nie wykonuje ich w terminie przez te przepisy określonym. Innymi słowy bezczynność oznacza stan, w którym organ, będąc właściwym w sprawie i zobowiązanym do wydania aktu administracyjnego lub podjęcia innej czynności, pozostaje w zwłoce. Skarga na bezczynność ma na celu spowodowanie rozstrzygnięcia przez organ administracji publicznej określonej sprawy administracyjnej. Składanie skargi na bezczynność dopuszczalne jest jedynie w odniesieniu do tych aktów lub czynności, na które przysługuje skarga do sądu administracyjnego, nie może zatem ona dotyczyć innych czynności.
W niniejszej sprawie w pierwszej kolejności zatem zbadać należy, czy organ miał w przedmiotowej sprawie obowiązek wydania decyzji o demobilizacji skarżącego, czego domaga się skarżący.
Jak wynika z udzielonej przez Wojskową Komendę Uzupełnień w [...] odpowiedzi na skargę, skarżący zasadniczą służbę wojskową odbywał w okresie od [...] listopada [...]r. do [...] czerwca [...]r., przy czym obowiązek ten wynikał z obowiązującego ówcześnie art. 55 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (t. jedn. Dz. U. z 1992r. Nr 4, poz. 16 ze zm.), zgodnie z treścią którego obowiązek służby wojskowej polega na odbywaniu zasadniczej służby wojskowej przez poborowych. Jak natomiast wynika z art. 82 ust. 1 obowiązującej w czasie pełnienia przez skarżącego zasadniczej służby wojskowej ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, czas trwania zasadniczej służby wojskowej wynosi dwanaście miesięcy. Z powyższego wynika, iż skarżący ze służby zwolniony został przed terminem, co potwierdza treść książeczki wojskowej, której kserokopię załączył skarżący. Jak wynika z adnotacji poczynionej na stronie [...] książeczki, skarżący z dniem [...] czerwca [...]r. przeniesiony został do rezerwy na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 2 ówcześnie obowiązującej ustawy o powszechnym obowiązku obrony, zgodnie z treścią którego przed odbyciem zasadniczej służby wojskowej żołnierza zwalnia się z tej służby w razie uznania go ze względu na stan zdrowia za trwale lub czasowo niezdolnego do służby wojskowej. Od dnia [...] czerwca [...]r. skarżący również nie podlega obowiązkowi służby wojskowej na podstawie art. 58 ust. 2 ówcześnie obowiązującej ustawy o powszechnym obowiązku obrony, który stanowi, że obowiązkowi służby wojskowej nie podlegają jednak osoby wymienione w ust. 1, które zostały uznane ze względu na stan zdrowia za trwale niezdolne do tej służby.