Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący asesor sądowy WSA Elżbieta Lemańska (spr.), , po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2019 r. w Białymstoku na posiedzeniu niejawnym skargi J. B. o wznowienie postępowania sądowego w sprawie II SAB/Bk 105/16 zakończonego prawomocnym wyrokiem z dnia 22 listopada 2016 r. ze skargi J. B. na bezczynność Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej w S. w przedmiocie zawarcia kontraktu socjalnego p o s t a n a w i a: stwierdzić swą niewłaściwość rzeczową i przekazać sprawę do rozpoznania Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie
Wyrokiem z dnia 22 listopada 2016 r. w sprawie II SAB/Bk 105/16 tutejszy sąd oddalił skargę J. B. na bezczynność Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej w S. w przedmiocie zawarcia kontraktu socjalnego.
Wyrokiem z dnia 28 września 2018 r. w sprawie I OSK 737/17 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną od wyroku w sprawie II SAB/Bk 105/16.
Postanowieniem z dnia 6 września 2019 r. w sprawie II SAB/Bk 64/19 tutejszy sąd odrzucił skargę J. B. o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem w sprawie II SAB/Bk 105/16 z uwagi na niedopuszczalność wznowienia. Zdaniem sądu, w sposób oczywisty nie zachodziła wskazana przez stronę podstawa wznowienia z przyczyn nieważności wymieniona w art. 271 pkt 2 ustawy z dnia
30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U.
z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej: P.p.s.a.), tj. pozbawienie strony możności działania, jak również skarga o wznowienie została złożona jako spóźniona. Postanowienie uprawomocniło się w dniu 29 października 2019 r.
W dniu 3 października 2019 r. J. B. złożył kolejną skargę o wznowienie postępowania sądowego zakończonego prawomocnym wyrokiem w sprawie II SAB/Bk 105/16. Jako podstawę wznowienia wskazał przepis art. 273 § 2 P.p.s.a., tj. wykrycie nowych okoliczności faktycznych w postaci "ustnego zarządzenia Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej o potraktowaniu złożonego w dniu [...] lipca 2016 r. projektu kontraktu socjalnego jako wniosku o wznowienie postępowania administracyjnego w sprawie [...]".
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje.
Sprawa podlega przekazaniu według właściwości do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Zgodnie z przepisem art. 59 § 1 P.p.s.a., jeżeli do rozpoznania sprawy właściwy jest inny sąd administracyjny, sąd, który stwierdzi swą niewłaściwość, przekaże sprawę właściwemu sądowi administracyjnemu. Postanowienie sądu może zapaść na posiedzeniu niejawnym.
Sprawa niniejsza zainicjowana została skargą o wznowienie postępowania opartą na przesłance restytucyjnej z art. 273 § 2 P.p.s.a. Zgodnie z tym przepisem, można żądać wznowienia w razie późniejszego wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu.
Stosownie do treści art. 275 P.p.s.a., do wznowienia postępowania z przyczyn nieważności właściwy jest sąd, który wydał zaskarżone orzeczenie, a jeżeli zaskarżono orzeczenia sądów obu instancji, właściwy jest Naczelny Sąd Administracyjny. Do wznowienia postępowania na innej podstawie właściwy jest sąd, który ostatnio orzekał w sprawie.
Jak wynika z akt sprawy niniejszej oraz spraw II SAB/Bk 105/16 i II SAB/Bk 64/19, w poprzedniej skardze o wznowienie postępowania zarzucono sądowi pierwszej instancji nieważność postępowania. Miała zatem zastosowanie reguła z art. 275 zdanie pierwsze P.p.s.a. i do orzeczenia w przedmiocie skargi o wznowienie był właściwy sąd, który wydał zaskarżone tą skargą orzeczenie, czyli WSA w Białymstoku.
W kolejnej skardze o wznowienie postępowania złożonej przez J. B. wskazuje się jako jej podstawę - przesłankę restytucyjną, czyli zgodnie z art. 275 zdanie drugie P.p.s.a. inną niż podstawa nieważności. W takiej sytuacji właściwy do rozpoznania skargi o wznowienie jest sąd, który ostatnio orzekał w sprawie. Ostatnio orzekającym sądem w sprawie II SAB/Bk 105/16, której dotyczy skarga o wznowienie z dnia 3 października 2019 r., był Naczelny Sąd Administracyjny. Ten bowiem sąd rozpoznał skargę kasacyjną w tej sprawie.
Zgodnie z art. 13 § 1 P.p.s.a., wojewódzkie sądy administracyjne rozpoznają wszystkie sprawy sądowoadministracyjne z wyjątkiem spraw, dla których zastrzeżona jest właściwość Naczelnego Sądu Administracyjnego. Zastrzeżenie takiej właściwości dla NSA ma miejsce w przepisie art. 275 zdanie drugie P.p.s.a., jeśli NSA orzekał jako ostatni w sprawie. Skoro taka sytuacja ma miejsce w sprawie niniejszej, sprawę należało na wskazanych wyżej podstawach przekazać sądowi kasacyjnemu, o czym orzeczono jak w sentencji.