Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Elżbieta Trykoszko (spr.), Sędziowie asesor WSA Małgorzata Roleder, asesor WSA Wojciech Stachurski, Protokolant Sylwia Tokajuk, po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2006 r. na rozprawie sprawy ze skargi K.M. na bezczynność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Z. w przedmiocie pomocy społecznej p o s t a n a w i a - odrzucić skargę.-
Skargą złożoną w dniu [...] stycznia 2006r. K.M. zarzucił Dyrektorowi Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Z. bezczynność związaną z nierozpoznaniem jego wniosku z dnia [...] października 2005r. o przyznanie pomocy z art. 36 ustawy o pomocy społecznej
W odpowiedzi na skargę organ podał, że wniosek skarżącego z dnia [...] października 2005r. był przedmiotem postępowania administracyjnego zakończonego decyzją z dnia [...] listopada 2005r. nr [...] ( dowód k. 4 -7 akt).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w B. zważył, co następuje:
Skarga podlegała odrzuceniu jako niedopuszczalna z racji braku wyczerpania przez skarżącego służącego mu w postępowaniu administracyjnym środka odwoławczego do zwalczania bezczynności organu na etapie przedsądowym. Wymóg wyczerpania przez stronę skarżącą środków zaskarżenia służących jej w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, wynika wprost z treści art. 52 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270). Jak stanowi art. 52 § 2 w/w ustawy przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie. W wypadku skargi na bezczynność organu administracji, środkiem zaskarżenia na etapie postępowania administracyjnego regulowanego przepisami kodeksu administracyjnego, jest zażalenie przewidziane w art. 37 § 1 kpa. Służy ono na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 kpa lub w ustalonym w myśl art. 36 kpa do organu administracji publicznej wyższego stopnia, w tym przypadku do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł.
Z akt sprawy nie wynika, by skargę niniejszą poprzedziło opisane w art. 37 § 1 kpa zażalenie skarżącego na bezczynność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Z.
W tej sytuacji Sąd nie mógł poddać skargi merytorycznej ocenie albowiem w pierwszej kolejności musiał skontrolować jej dopuszczalność. W tym przypadku jeden z formalnych warunków dopuszczalności skargi nie został spełniony. Dostrzeżenie powyższego czyniło koniecznym odrzucenie skargi stosownie do treści art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) w zw. z art. 52 § 1 tejże ustawy.