Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Roleder, Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska (spr.), sędzia WSA Marek Leszczyński, Protokolant st. sekretarz sądowy Anna Makal, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 24 kwietnia 2018 r. sprawy ze skargi M. W. na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. w przedmiocie braku złożenia propozycji służby w służbie celno-skarbowej p o s t a n a w i a odrzucić skargę. ,
M. W. zaskarżyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. (dalej: DIAS) polegającą na "braku złożenia propozycji służby w Służbie Celno - Skarbowej" na podstawie art. 165 ust. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1948 ze zm.), dalej: p.w.u. KAS. Wniosła, aby sąd stwierdził istnienie bezczynności po stronie organu i zobowiązał go do niezwłocznego złożenia jej propozycji służby w Służbie Celno - Skarbowej, tj. propozycji uwzględniającej posiadane kwalifikacje, przebieg służby oraz dotychczasowe miejsce zamieszkania. Alternatywnie wniosła o stwierdzenie bezczynności w zakresie nie wydania decyzji o zwolnieniu ze służby.
Skarżąca wskazała, że skargę składa na podstawie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego (dalej: K.p.a.) i ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dalej: p.p.s.a.) - tej ostatniej ustawy w wersji sprzed nowelizacji dokonanej ustawą z dnia 7 kwietnia 2017 r. (Dz. U. z 2017 r, poz. 935 ze m.), zaś obowiązek przedstawienia propozycji służby wynika z art. 165 ust. 7 p.w.u. KAS. Oświadczyła, że powstała w sprawie bezczynność jest niezgodna z konstytucyjnym prawem jednostki do rozpatrzenia sprawy bez zbędnej zwłoki (art. 45 Konstytucji RP), który to obowiązek wynika także z prawa europejskiego, tj. art. 6 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (Dz.U. z 1993 r., Nr 61, poz. 284 ze zm.), rekomendacji nr R (80) 2 Komitetu Ministrów Rady Europy z dnia 11 marca 1980 r. dotyczącej wykonywania dyskrecjonalnych kompetencji administracji, wskazującej na konieczność poddania bezczynności organu stosownej kontroli; Europejskiego Kodeksu Dobrej Administracji przyjętego przez Parlament Europejski w dniu 6 września 2001 r., który w art. 17 formułuje zasadę terminowego podejmowania rozstrzygnięć przez organy administracji; art. 41 ust. 1 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej, przyjętej 7 grudnia 2000 r. w Nicei (Dz. Urz. UE z 2007 r.).
Skarżąca przedstawiła swoją dotychczasową drogę zawodową jako funkcjonariusza celnego (ostatnio w stopniu aspiranta celnego) oraz wskazała, że po reorganizacji służb celnych i podatkowych z dniem 1 marca 2017 r., po powstaniu Krajowej Administracji Skarbowej (dalej: KAS), w piśmie z dnia 11 maja 2017 r., doręczonym w dniu 12 maja 2017 r., przedstawiono jej propozycję zatrudnienia będącą w istocie decyzją o zwolnieniu ze służby. Propozycję przyjęła w dniu 25 maja 2017 r. działając pod silnym przymusem prawnym i ekonomicznym, nie mniej nie zgadza się z propozycją zatrudnienia i domaga się złożenia propozycji służby, zwłaszcza że takie propozycje otrzymali jej koleżanki i koledzy z pracy. Pismo z dnia 24 maja 2017 r. strona odwołała się od decyzji propozycji pracy. Otrzymała odpowiedź DIAS z dnia 14 czerwca 2017 r., że nie przysługuje jej odwołanie i nie będzie rozpoznane merytorycznie.
Następnie złożyła do Szefa KAS zażalenie w trybie art. 37 § 1 K.p.a.