Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk, Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska,, sędzia WSA Mirosław Wincenciak (spr.), Protokolant Marta Marczuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 25 sierpnia 2009 r. sprawy ze skargi E. K., D. N. i L. L. na bezczynność Rady Miejskiej Ł. w przedmiocie zmiany uchwały nr [...] z dnia [...] grudnia 2004 r. dotyczącej zasad odpłatności za pobyt dzieci w domu pomocy p o s t a n a w i a odrzucić skargę
E. K., L. L. oraz D. N. wystąpiły bezpośrednio do tut. Sądu ze skargą na bezczynność Rady Miejskiej w Ł. oraz Prezydenta Ł., polegającą na nieuchwaleniu zmiany zasad odpłatności za pobyt dzieci w Ośrodku Wsparcia. Wskazały, że w związku z nieprawidłowymi zasadami naliczania odpłatności za pobyt dzieci z upośledzeniem umysłowym w stopniu głębokim, które realizują obowiązek szkolny w Dziennym Domu Pomocy, zawartymi w uchwale Rady Miejskiej Łomży z dnia 29 grudnia 2004 r., nr 279/XLII/04, wielokrotnie występowały do Przewodniczącego Rady Miejskiej Ł., Prezydenta Miasta oraz Rady Miejskiej Ł., nie uzyskując odpowiedzi od w/w organów. Zdaniem skarżących brak decyzji stanowi bezczynność uzasadniającą skargę, ponieważ obowiązujące obecnie zasady odpłatności za pobyt dzieci w placówce "DzDp", są sprzeczne z ustawą o ochronie zdrowia psychicznego oraz rozporządzeniem MEN z dnia 30.01.1997 r., w sprawie zasad organizowania zajęć rewalidacyjno-wychowawczych dla dzieci i młodzieży z upośledzeniem umysłowym w stopniu głębokim. Wskazały, iż skoro nie ma już żadnych możliwości zmuszenia w/w organów do podjęcia czynności i wydania decyzji w trybie administracyjnym, skarga jest uzasadniona. Stwierdziły, że bezczynność Prezydenta datuje się od 09.06.2008 r., natomiast bezczynność Rady Miejskiej od dnia 16.01.2009 r.
Dnia 26 maja 2009 r. tut. Sąd przesłał w/w skargę Radzie Miejskiej Ł. w celu nadania biegu.
W odpowiedzi na skargę Rada Miejska Ł. wniosła o oddalenie skargi, ewentualnie jej odrzucenie, wskazując że wnoszone pisma skarżących nie zawierały żadnych nowych treści. Organy gminy podejmując konkretne, praktyczne działania zmierzające do rozwiązania zgłoszonego problemu, uznały za bezproduktywne podejmowanie czynności odpowiedzi na pisma skarżących, tym bardziej, że skarżący uczestniczyli w posiedzeniach komisji Rady Miejskiej Ł. oraz na sesjach Rady. Podniesiono też, że Rada Miejska Łomży uchwałą z 27 maja 2009 r. zlikwidowała Dzienny Dom Pomocy w DPS w Łomży, a także uchwałą z dnia 27 maja 2009 r. założyła Ośrodek Rewalidacyjno-Wychowawczy w Łomży, działający w oparciu o przepisy ustawy o systemie oświaty i ustawy o ochronie zdrowia psychicznego.
Na rozprawie w dniu 25 sierpnia 2009 r. skarżące sprecyzowały skargę, wskazując że dotyczy ona bezczynności Rady Miejskiej Ł. Ponadto poinformowały, że ostatnim pismem do Rady Miejskiej przed złożeniem skargi było pismo z dnia 14.01.2009 r. (16.01.2009 r. - data wpływu do organu), oraz że składane było pismo do Komisji Rewizyjnej z dnia 12.03.2009 r. (data wpływu do organu 13.03.2009 r.).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje.
Podnieść należy, iż stosownie do art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153, poz. 1269) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej. Kontrola ta obejmuje orzekanie w sprawach skarg na akty administracyjne lub czynności z zakresu administracji publicznej, enumeratywnie wymienione w art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153 poz. 1270, ze zm.) zwanej dalej "p.p.s.a.". Na podstawie art. 3 § 2 pkt 8 ustawy p.p.s.a. do takich spraw należą także skargi na bezczynność organów administracji publicznej, lecz jedynie te, o których mowa w § 2 pkt 1 - 4 powołanego artykułu, tj. w przypadku gdy organ orzeka w drodze decyzji administracyjnej, postanowienia w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończącego postępowanie, postanowienia rozstrzygającego sprawę co do istoty, postanowienia w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, a także innych aktów lub czynności z zakresu administracji dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa oraz pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego wydawanej w indywidualnych sprawach.