Wniosek w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę budynku
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Stanisław Prutis (spr.) po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi J. W. na bezczynność Wojewody P. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę budynku p o s t a n a w i a przywrócić termin do wniesienia skargi kasacyjnej

Uzasadnienie

Pełnomocnik procesowy J. W. w dniu 24 listopada 2010 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) wywiódł skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia [...] lipca 2010 r. oddalającego skargę na bezczynność Wojewody P. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia tej skargi.

W uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu pełnomocnik podniósł, że prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata zostało przyznane skarżącej już po upływie ustawowego terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył co następuje.

W ocenie Sądu wniosek pełnomocnika skarżącej jest zasadny.

Stosownie do treści art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, dalej cytowanej: p.p.s.a. (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Z treści art. 87 p.p.s.a. wynika natomiast, że warunkiem przywrócenia uchybionego terminu do dokonania określonej czynności jest spełnienie łącznie trzech przesłanek, a mianowicie: wniesienia przez stronę wniosku o przywrócenie terminu w ciągu 7 dni od ustania przeszkody, która uniemożliwiła jej dochowania terminu, dokonanie jednocześnie czynności, której w zakreślonym terminie nie dokonano, oraz uprawdopodobnienie, iż uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony. Strona w postępowaniu o przywrócenie terminu nie jest, zobowiązana do udowodnienia braku swej winy, lecz wystarczy uprawdopodobnienie powyższej okoliczności.

Uchybienie terminu w przedmiotowej sprawie jest bezsporne. Zasadnym było zatem złożenie wniosku o przewrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej.

Na wstępie odnieść się należało do kwestii dochowania przez pełnomocnika skarżącej siedmiodniowego terminu do wniesienia przedmiotowego wniosku. W przedmiotowej sprawie przyjąć należy, że termin ten zaczął swój bieg od dnia, kiedy pełnomocnik zapoznał się z aktami sprawy, czyli od dnia 17 listopada 2010 r. Jako, że wniosek o przywrócenie terminu został nadany w dniu 24 listopada 2010 r., przyjąć należy, że został zachowany 7 - dniowy terminu, o którym mowa w art. 87 § 1 p.p.s.a. Skarżąca spełniła także warunek równoczesnego dokonania czynności, której nie dokonano w terminie, ponieważ złożyła do sądu skargę kasacyjną.

Spełnione, zatem zostały wymogi formalne konieczne do uwzględniania wniosku. W dalszej kolejności zasadnym było rozważenie, czy argumenty pełnomocnika skarżącej uprawdopodabniają, że uchybienie terminu do wniesienia skargi nastąpiło bez jego winy. W ocenie Sądu okoliczności faktyczne opisane w uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu stanowią uprawdopodobnienie, że niedochowanie terminu do wniesienia skargi było przez niego niezawinione. W przedmiotowej sprawie pełnomocnik skarżącej wskazał, że nie mógł w terminie złożyć skargi kasacyjnej, bowiem postanowienie o przyznaniu prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata zostało wydane w dniu uprawomocnienia się wyroku, tj. w dniu 9 września 2010 r. a pismo informujące o powyższym doręczono pełnomocnikowi w dniu 2 listopada 2010 r. Niemożliwym zatem było złożenie skargi kasacyjnej przez pełnomocnika w ustawowym terminie.

Mając powyższe na uwadze, stosownie do art. 86 § 1 i 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) Sąd orzekł jak w sentencji.-

Strona 1/1