Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.), po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. O. na bezczynność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w B. w przedmiocie pomocy społecznej p o s t a n a w i a: odrzucić skargę
Pismem z dnia 19 sierpnia 2010r. B. O. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku skargę na bezczynność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w B. w przedmiocie pomocy społecznej.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału tut. Sądu z dnia 21 września 2010r. wezwano skarżącą do wykazania, czy przed wniesieniem skargi, składała do organu wyższego stopnia zażalenie na bezczynność Dyrektora MOPR w B. Powyższe wezwanie zostało doręczone skarżącej w dniu 27 września 2010r. (zwrotne potwierdzenie odbioru - k.35).
W dniu 8 października 2010r. skarżąca przedłożyła do akt sprawy pismo wraz z zażaleniem na bezczynność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w B., opatrzone datą 6 października 2010r., oraz datą wpływu do Urzędu Miejskiego w B.- 7 października 2010r. (k. 69-70).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje:
Merytoryczne badanie zasadności skargi w każdym przypadku musi zostać poprzedzone sprawdzeniem, czy skarga została wniesiona w sposób zgodny z obowiązującymi przepisami i czy nie zawiera braków uniemożliwiających nadanie jej dalszego biegu.
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi z dnia 30 sierpnia 2002 r. (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej: p.p.s.a., skargę (w tym także skargę na bezczynność) można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich.
Wyczerpanie trybu zaskarżenia w stadium administracyjnym jest warunkiem dopuszczalności skargi (postanowienie NSA z dnia 14 marca 1999 r.
w sprawie III SA 7254/98, LEX nr 43843). Wniesienie skargi na bezczynność organu jest dopuszczalne i możliwe wówczas, gdy strona wyczerpała tryb przewidziany w art. 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2000r., nr 98, poz. 1071 ze zm.), bowiem zażalenie, o którym mowa w podanym przepisie, jest równoznaczne ze środkiem odwoławczym w rozumieniu art. 52 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i spełnia kryterium "wyczerpania środków zaskarżenia" w rozumieniu art. 52 § 2 cyt. ustawy.
Przepis art. 37 kpa wprost stanowi, iż na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 lub ustalonym w myśl art. 36 służy stronie zażalenie do organu wyższego stopnia. Przepis zaś art. 52 § 2 p.p.s.a. dając definicję "wyczerpania środków zaskarżenia" stanowi, że należy pod tym pojęciem rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia taki, jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie. Przepis ten wyraża zasadę, że postępowanie sądowoadministracyjne nie powinno zastępować postępowania administracyjnego, a zatem nie może zostać wszczęte dopóki toczy się postępowanie administracyjne. Strony powinny dochodzić swoich praw w pierwszej kolejności w toku postępowania administracyjnego (T. Woś, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2005, s. 235). W świetle powyższego zażalenie w trybie art. 37 kpa musi zostać złożone do organu nadrzędnego przed wniesieniem skargi do sądu. Wtedy dopiero można mówić o wyczerpaniu środków zaskarżenia przysługujących stronie skarżącej.
W sprawie niniejszej Sąd stwierdził, że na dzień wniesienia skargi nie został wyczerpany tryb zażaleniowy, gdyż zażalenie na bezczynność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w B. zostało złożone w dniu 7 października 2010r., a więc już po wniesieniu skargi do Sądu.
Mając powyższe na uwadze z mocy art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a., skarga jako niedopuszczalna podlegała odrzuceniu.