Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.), , , po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 05 kwietnia 2012 r. skargi B. O. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 16 listopada 2010 r. o sygn. akt II SAB/Bk 64/10 wydanego w sprawie ze skargi B. O. na bezczynność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w B. w przedmiocie pomocy społecznej p o s t a n a w i a odrzucić skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Postanowieniem z dnia 16 listopada 2010 r., sygn. akt II SAB/Bk 64/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku odrzucił skargę B. O. (powoływanej dalej jako skarżąca) na bezczynność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w B. w przedmiocie pomocy społecznej. Postanowienie to stało się prawomocne z dniem 23 grudnia 2010r.
W dniu 20 marca 2012 r. skarżąca złożyła do tutejszego Sądu skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia z dnia
16 listopada 2010 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 285a § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, powoływanej dalej jako: p.p.s.a.), skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia przysługuje od prawomocnego orzeczenia wojewódzkiego sądu administracyjnego, gdy przez jego wydanie została stronie wyrządzona szkoda, a zmiana lub uchylenie orzeczenia w drodze innych przysługujących stronie środków prawnych nie było i nie jest możliwe. Skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia wnosi się do sądu, który wydał zaskarżone orzeczenie, w terminie dwóch lat od jego uprawomocnienia się (art. 285f § 1 p.p.s.a.). Jednocześnie skarga, o której mowa w art. 285a § 1 p.p.s.a., powinna być sporządzona przez osoby wymienione w przepisie art. 175 p.p.s.a., a więc przez adwokata lub radcę prawnego. Skargę nieopłaconą, skargę wniesioną z naruszeniem art. 175 § 1 oraz skargę, której braków strona nie uzupełniła w terminie sąd odrzuca na posiedzeniu niejawnym (art. 285f § 3 p.p.s.a.).
Tymczasem w przedmiotowej sprawie skarżąca sporządziła osobiście ww. skargę. Skarga przez nią złożona nie spełnia zatem wymogów określonych w art. 175 p.p.s.a.
W świetle powyższych okoliczności należało uznać skargę jako niedopuszczalną, wobec czego, na podstawie art. 285f § 3 w zw. z art. 175 §1 p.p.s.a. podlegała ona odrzuceniu.