Wniosek w przedmiocie nierozpoznania odwołania w sprawie o zatwierdzenie projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.), Sędziowie sędzia NSA Elżbieta Trykoszko, sędzia NSA Danuta Tryniszewska-Bytys, , po rozpoznaniu w dniu 27 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. W. o wyłączenie od orzekania w sprawie sędziego Stanisława Prutisa w sprawie ze skargi J. W. na bezczynność Wojewody P. w przedmiocie nierozpoznania odwołania w sprawie o zatwierdzenie projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę p o s t a n a w i a oddalić wniosek o wyłączenie sędziego NSA Stanisława Prutisa od orzekania w sprawie niniejszej.

Uzasadnienie strona 1/3

Pismem z [...] lipca 2012 r. (k. 382 - 386) J. W. złożyła w sprawie niniejszej, z jej skargi na bezczynność Wojewody P. wyroku w przedmiocie nierozpoznania odwołania w sprawie o zatwierdzenie projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę, wniosek o wyłączenie od orzekania sędziego NSA Stanisława Prutisa. Zarzuciła sędziemu brak obiektywizmu, działanie na szkodę jej interesu prawnego i naruszenie jej praw wynikających z art. 2, 32 i 45 Konstytucji RP, w tym prawa do sądu. Odnośnie konkretnych spraw skarżąca podniosła następujące zarzuty wobec sędziego:

- w sprawie II SA/Bk 51/05 jej zdaniem nieprawidłowo potraktował jako skargę wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji, czym uniemożliwił rozpoznanie sprawy przez Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego. Wskazała, że wydany przez sędziego w tej sprawie wyrok został uchylony przez NSA w sprawie II OSK 208/06;

- w sprawie II SA/Bk 337/07 wydał wyrok, którego skutkiem było dopuszczenie do użytkowania obiektu budowlanego nieposiadającego warunków zabudowy, decyzji środowiskowej, uzgodnienia organu sanitarnego i ostatecznego pozwolenia na budowę (skarżąca szczegółowo przedstawiła jak, jej zdaniem, wyglądała kwestia ostateczności pozwolenia na budowę). W tej sprawie, w jej ocenie, sędzia nie zapoznał się ze składanymi do akt pismami procesowymi oraz uniemożliwił jej wypowiedzenie się w sprawie;

- uczestnicząc w składzie sędziowskim sprawy II SA/Bk 647/08 nie oponował przeciwko niedopuszczalnej zmianie przedmiotu skargi (z "nierespektowania" wyroku NSA na "niewykonanie" wyroku NSA), co zmusiło ją do dodatkowych czynności procesowych (zaskarżenia bezczynności Wojewody) oraz doprowadziło do wprowadzenia w błąd NSA, który rozpoznał skargę kasacyjną, nie posiadając wszystkich niezbędnych dokumentów;

- w sprawie II SA/Bk 272/09 błędnie oddalił skargę akceptując stanowisko organu,

- w sprawie II SAB/Bk 6/10 wydał wyrok uchylony następnie przez NSA;

- w sprawie II SO/Bk 3/10 bezpodstawnie oddalił wniosek o wymierzenie grzywny Wojewodzie za nieprzekazanie akt;

- w sprawie II SAB/Bk 10/10 błędnie umorzył postępowanie;

- w sprawie II SAB/Bk 46/11 rozpoznał skargę wychodząc poza jej granice poprzez zamieszczenie w sentencji wyroku sformułowania "nie stwierdza, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa", czym pozbawił stronę prawa do dochodzenia odszkodowania;

- w sprawie II SAB/Bk 76/11 również błędnie oddalił skargę.

W ocenie skarżącej powyższe okoliczności przemawiają za wyłączeniem sędziego Stanisława Prutisa, bowiem jego udział w składach orzekających rozpoznających sprawy z udziałem skarżącej nie gwarantuje bezstronności i poszanowania prawa obywatela do sądu.

Pismem z dnia 16 lipca 2012r. skarżąca uzupełniła wniosek z 12 lipca 2012r. wskazując na działania sędziego Stanisława Prutisa (brak dopuszczenia jej do głosu podczas rozprawy) które pokazują, że jest on nastawiony nieobiektywnie do jej osoby.

W dniu 12 września2012 r. sędzia Stanisław Prutis złożył oświadczenie wskazując, że nie istnieje okoliczność mogąca wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w sprawie. Wskazał również, że fakt bycia przez niego sędzią referentem w 26 sprawach z udziałem skarżącej pozwala zrozumieć występujące u strony poczucie braku obiektywizmu, z którego to powodu stwierdził, że "dla dobra wymiaru sprawiedliwości nie oponuje wnioskowi o wyłączenie go od orzekania w sprawie" (k. 402).

Strona 1/3