Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. T. na bezczynność Wojewody w przedmiocie rekompensaty za mienie pozostawione poza granicami Polski postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z 11 października 2018 r. W. T. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na bezczynność Wojewody w przedmiocie rozpoznania jej wniosku z 4 czerwca 1998 r. o przyznanie rekompensaty za mienie pozostawione poza granicami Polski.
Zarządzeniem z 21 listopada 2018 r. wezwano skarżącą do wskazania czy przed wniesieniem skargi na bezczynność Wojewody zwracała się z ponagleniem do właściwego organu w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi.
Powyższe zarządzenie zostało doręczone skarżącej w dniu 27 listopada 2018 r. Do dnia dzisiejszego skarżąca nie udzieliła odpowiedzi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Jak wynika z treści art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302), dalej zwanej p.p.s.a., dopuszczalność drogi sądowoadministracyjnej uzależniona jest od uprzedniego wyczerpania środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy, stosownie do treści § 2 powyższego przepisu, rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie. Warunek ten dotyczy także bezczynności organu. Jak wynika bowiem z treści art. 37 § 1 k.p.a., na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 k.p.a., w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 k.p.a. lub na przewlekłe prowadzenie postępowania, stronie służy ponaglenie do organu administracji publicznej wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - to do organu prowadzącego postepowanie.
Wobec treści przywołanych przepisów warunkiem wniesienia skargi do sądu administracyjnego na bezczynność organu administracji publicznej jest uprzednie wystąpienie przez stronę skarżącą z ponagleniem na niezałatwienie sprawy w terminie do organu wyższego stopnia nad organem, który, w ocenie strony skarżącej, pozostaje w bezczynności.
Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy wskazać należy, że W. T. przed wniesieniem skargi nie wystąpiła z ponagleniem do organu wyższego stopnia na niezałatwienie sprawy w terminie (bezczynność) przez Wojewodę.
Ponaglenie, o którym mowa, zgodnie z art. 37 § 1 k.p.a. i art. 128, art. 129 w zw. z art. 144 k.p.a. powinno być bowiem skierowane do organu wyższego stopnia nad organem, który niezałatwił sprawy w terminie - za pośrednictwem organu, którego bezczynności ponaglenie dotyczy - i winno z niego wynikać co najmniej niezadowolenie ze stanu bezczynności.
Oznacza to, że skarżąca składając niniejszą skargę do sądu administracyjnego nie wyczerpała przysługującego jej w postępowaniu administracyjnym środka zaskarżenia.
W oparciu o powyższe, skarga jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a.