Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA: Andrzej Przybielski po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2004 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. M. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w przedmiocie wydania decyzji w postępowaniu wznowieniowym postanawia: umorzyć postępowanie.
S. M. w dniu 2 lutego 2004 r. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego, które w terminie określonym w art. 35 k.p.a. nie rozpatrzyło jego wniosku z dnia 6 października 2003 r. o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej ostateczną decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 30 września 2003 r. sygn. akt [...].
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej oddalenie wskazując, że organ administracji postanowieniem z 12 lutego 2004 r. wznowił postępowanie w ww. sprawie a w dniu 27 lutego 2004 r. wydał decyzję merytoryczną sygn. akt [...], którą odmówił uchylenia własnej decyzji z 30 września 2003 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270) /określanej dalej jako ustawa o p.s.a./ Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania między innymi wówczas gdy postępowanie z innych przyczyn stało się bezprzedmiotowe.
Z akt sprawy wynika, że po wniesieniu skargi na bezczynność, organ administracji wydał zarówno postanowienie o wznowieniu postępowania jak i merytoryczną decyzję o odmowie uchylenia decyzji dotychczasowej.
W orzecznictwie sądów administracyjnych jednolicie przyjmuje się, że skarga na zwłokę w załatwieniu sprawy (art. 3 § 2 pkt 8 w zw. z art. 149 ustawy o p.s.a.) wniesiona przez stronę po wydaniu i doręczeniu jej decyzji jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu. Jeśli zaś decyzja została wydana po wniesieniu skargi ale przed jej rozpoznaniem przez ten sąd, postępowanie sądowe podlega umorzeniu jako bezprzedmiotowe (por. postanowienie NSA z dnia 14.01.1987 r. sygn. IV SAB 14/86, ONSA 1987, nr 1 poz. 7).
Z tych też przyczyn Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku orzekł jak w sentencji postanowienia.