Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wanda Antończyk po rozpoznaniu w dniu 8 marca 2013r., w Gdańsku, na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. W., S. P., W. P. i Z. S. na bezczynność Rady Gminy w przedmiocie podjęcia uchwały dotyczącej sieci melioracyjnej postanawia odrzucić skargę.
M. W., S. P., W. P. i Z. S. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na bezczynność Rady Gminy w sprawie podjęcia uchwały dotyczącej sieci melioracyjnej.
Jako podstawę prawną wniesionej skargi skarżący wskazali art. 101a ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 3 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, podnosząc że Rada Gminy nie wykonuje czynności nakazanych prawem, czym w rażący sposób narusza prawa osób trzecich. Natomiast wskazany przepis p.p.s.a. dopuszcza możliwość rozszerzenia zakresu kontroli WSA, gdy stanowią tak ustawy szczególne. Taką ustawą jest, jak podniesiono ustawa o samorządzie gminnym. Jednocześnie skarżący wnieśli o nakazanie przez Sąd organowi nadzoru wykonania niezbędnych czynności na rzecz skarżących.
W uzasadnieniu skargi wskazano, że skarżący dwoma pismami z dnia 23 marca 2012r. wezwali Radę Gminy do podjęcia uchwał dotyczących niezwłocznego naprawienia na koszt Gminy całej sieci melioracyjnej na gruntach rolnych w G.. Rada nie udzieliła odpowiedzi na wezwanie, jak również nie podjęła żadnych kroków, w tym na sesji Rady w dniu 18 maja 2012r., aby podjąć działania prawotwórcze, mimo pełnej świadomości, że zwłoka w tym zakresie może skutkować ponownym zalewaniem gruntów rolnych w G., do którego dochodzi od ponad czterech lat. Podniesiono, że dokonane w dniu 14 maja 2012r. odkrywki potwierdziły znany fakt, występowania sieci melioracyjnej zdewastowanej w wyniku powstawania na gruntach rolnych w G. dwóch osiedli mieszkaniowych oraz doprowadzania do nich sieci wodociągowej i sanitarnej. Pismem z dnia 15 czerwca 2012r. Rada, bezskutecznie, została wezwana do usunięcia naruszenia prawa. Skarżący podnieśli, że Rada Gminy od wielu miesięcy pozostaje w bezczynności, mimo pełnej świadomości ogromnego ryzyka ponownego wystąpienia podtopień, co stanowi świadome działanie na szkodę interesu prywatnego, gdyż skutkuje ponownym zalewaniem gruntów, do którego doszło już w pierwszej połowie lipca 2012r. Brak fizycznej możliwości połączenia poprzerywanego systemu drenarskiego ze względu na występowanie zbyt dużego obszaru zniszczeń obligował organ do natychmiastowego wykonania nowej sieci drenarskiej na koszt gminy, której skarżący domagają się od marca 2012r. Podniesiono, że niewykonywanie zadań nałożonych na gminę wpływa negatywnie na położenie rolników, narusza ich interes prawny do swobodnego korzystania i użytkowania nieruchomości rolnych. Uprawnienia rolników zostały ograniczone do samego posiadania gruntów, gdyż ich racjonalne użytkowanie jest niemożliwe. Podniesiono brak dojazdów do gospodarstw skarżących, do którego doszło w wyniku całkowitej dewastacji dróg gminnych, dopuszczonej przez władze gminy.
W odpowiedzi na skargę Rada Gminy wniosła o jej oddalenie, podnosząc że w toku są postępowania administracyjne dotyczące zalewania gruntów rolnych, w tym postępowanie dotyczące zalewania gruntów skarżącej M. W. oraz postępowanie dotyczące ustaleń w przedmiocie systemu drenarskiego. Prowadzone postępowania wymagają wiadomości specjalnych z wielu dziedzin, z uwagi na skomplikowany charakter sprawy. Jednocześnie organ przedstawił przebieg postępowania dotyczącego zalewania gruntów.