Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wanda Antończyk po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. W. o przyznanie prawa pomocy w sprawie dotyczącej bezczynności Rady gminy w przedmiocie podjęcia uchwały dotyczącej sieci melioracyjnej postanawia przyznać M. W. prawo pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego.
M. W. zwróciła się o przyznanie jej prawa pomocy w zakresie całkowitym, poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego.
Postanowieniem Referendarza sadowego w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gdańsku przyznano wnioskodawczyni prawo pomocy w zakresie częściowym przez zwolnienie od kosztów sądowych oraz odmówiono przyznania tegoż prawa w pozostałym zakresie.
Wnioskodawczyni wniosła sprzeciw od postanowienia Referendarza sądowego, kwestionując ustalenia oraz ocenę sytuacji materialnej strony.
Stosownie do treści art. 245 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 - t. j. ze zm.) - zwanej dalej ustawą, prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Zgodnie z brzmieniem art. 245 § 2 ustawy, prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego, a w myśl art. 246 § 1 pkt 1 ustawy przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Stosownie zaś do treści art. 245 § 3 ustawy prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego i zgodnie z treścią art. 246 § 1 pkt 2 ustawy może być przyznane, gdy osoba wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Zgodnie z art. 260 ustawy, w związku z wniesieniem sprzeciwu postanowienie Referendarza sądowego z dnia 3 października 2012 r. traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu jest rozpoznawana przez wojewódzki sąd administracyjny, na posiedzeniu niejawnym.
Rozważając sprawę wyjaśnia się, że celem ustanowienia prawa pomocy jest zapewnienie osobom fizycznym i jednostkom organizacyjnym, znajdującym się w trudnej sytuacji materialnej, faktycznej realizacji konstytucyjnego prawa do sądu wyrażonego w art. 45 ust. 1 Konstytucji. Jest to instytucja prawna o charakterze wyjątkowym, gdyż zasadą jest obowiązek ponoszenia przez strony kosztów postępowania zawiązanych z ich udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej (art. 199 ustawy). Tym samym przyznanie prawa pomocy w odniesieniu do osób fizycznych może mieć zastosowanie tylko wobec osób znajdujących się w bardzo trudnej sytuacji materialnej, które ze względu na okoliczności życiowe pozbawione są środków do życia, bądź posiadają środki ograniczone do możliwości zaspokajania tylko podstawowych potrzeb życiowych. W konsekwencji na stronie skarżącej spoczywa obowiązek wykazania własnej sytuacji materialnej na tyle trudnej, by uzasadniała wyjątkowe traktowanie, o którym mowa w przytoczonych powyżej przepisach.
W niniejszej sprawie skarżąca domagała się przyznania jej prawa pomocy w zakresie całkowitym, poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego.
Badając dołączone do wniosku na formularzu PPF dokumenty źródłowe oraz oświadczenia wnioskodawczyni, z których wynika, że jedynym jej źródłem utrzymania jest emerytura matki, z którą prowadzi wspólne gospodarstwo domowe, w kwocie 1.352,35 zł, sąd doszedł do przekonania, iż wnioskodawczyni istotnie wykazała, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Ze zgromadzonego w sprawie materiału wynika nadto, że jedynym majątkiem wnioskodawczyni jest mieszkanie o powierzchni 37 m2 oraz nieruchomość rolna o powierzchni 7,51 ha, z której nie osiąga dochodów. Ponadto wnioskodawczyni jest zadłużona, co wynika z zawiadomienia Naczelnika Urzędu Skarbowego o zajęciu kont bankowych na kwotę 551,79 zł i 3.797,88 zł. W tych okolicznościach wniosek skarżącej uzasadnia przyznanie jej prawa pomocy w zakresie całkowitym, poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego. Skarżąca wykazała bowiem, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
Mając na względzie powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku na mocy przepisu art. 246 § 1 pkt 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji postanowienia.