Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Rafał Wolnik (spr.), po rozpoznaniu w dniu 9 września 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. D. na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ż. w przedmiocie nakazu wykonania określonych robót budowlanych w kwestii wniosku pełnomocnika skarżącego o przyznanie kosztów, ponoszonych przez Skarb Państwa, nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej p o s t a n a w i a: przyznać adwokatowi A. S. wynagrodzenie w kwocie 221,40 zł (słownie: dwieście dwadzieścia jeden i czterdzieści groszy), w tym kwotę 41,40 zł (słownie: czterdzieści jeden złotych i czterdzieści groszy) podatku VAT, płatne z budżetu Państwa (kasa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach).
W rozpoznawanej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 6 czerwca 2011 r. oddalił skargę J. D. Z kolei referendarz sądowy w zwolnił skarżącego postanowieniem z dnia 10 lutego 2011 r. od kosztów sądowych, zaś postanowieniem z dnia 3 sierpnia 2011 r. ustanowił dla skarżącego adwokata z urzędu. W dalszej kolejności Okręgowa Rada Adwokacka w K. wyznaczyła dla strony skarżącej pełnomocnika z urzędu w osobie adwokata A. S.
W piśmie z dnia [...] r. pełnomocnik skarżącego skierował opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Sądu z dnia 6 czerwca 2011 r. oddalającego skargę, wnioskując przy tym o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu za sporządzenie przedmiotowej opinii według przewidzianych norm i oświadczając, że koszty te nie zostały przez skarżącego w żadnym zakresie opłacone.
W myśl art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej zwanej p.p.s.a., wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Z kolei § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. nr 163, poz. 1348 ze zm.), dalej zwanym rozporządzeniem, stanowi, że sąd zasądzając opłatę za czynności adwokata z tytułu zastępstwa prawnego, bierze pod uwagę niezbędny nakład pracy adwokata, a także charakter sprawy i wkład pracy adwokata w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia. Pojęcie opłaty określa § 1 pkt 1 rozporządzenia, z którego wynika, iż obejmuje ono opłaty za czynności adwokatów przed organami wymiaru sprawiedliwości. Podstawę zasądzenia powyższej opłaty stanowią stawki minimalne określone w rozdziałach od 3 do 5 rozporządzenia. Opłata ta nie może być jednak wyższa niż sześciokrotna stawka minimalna, ani też przekraczać wartości przedmiotu sprawy (§ 2 ust. 2 rozporządzenia). Stosownie natomiast do § 19 rozporządzenia koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują opłatę w wysokości nie wyższej niż 150% stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach od 3 do 5 rozporządzenia oraz niezbędne, udokumentowane wydatki adwokata. Nadto, zgodnie z § 2 ust. 3 rozporządzenia, przedmiotowa opłata zostaje przez sąd podwyższona o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach. Stawka podatku od towarów i usług wynosi zaś 23% (art. 19 ust. 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej - Dz. U. Nr 238, poz. 1578 ze zm.).
W postępowaniu przed sądami administracyjnymi stawka minimalna za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia wynosi 75 % stawki minimalnej określonej w pkt 1, nie mniej jednak niż 120,00 zł, jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji. W niniejszej sprawie adwokat ustanowiony został dla skarżącego dopiero po wyroku sądu pierwszej instancji, zaś stawka minimalna, zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia jako w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji, w innej sprawie niż wymienione w ust. 1 pkt 1 lit. a - b powołanego paragrafu wynosi 240,00 zł.
W związku z powyższym Sąd na mocy art. 250 p.p.s.a. oraz z § 19 i § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b i § 2 ust. 3 rozporządzenia zasądził na rzecz pełnomocnika skarżącego tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 221,40 zł, na którą składa się opłata w stawce minimalnej za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, tj. 180,00 zł oraz kwota 41,40 zł z tytułu podatku od towarów i usług.