Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach - Łukasz Strzępek po rozpoznaniu w dniu 1 grudnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. P. i R. M. na przewlekłość postępowania prowadzonego przez Wojewodę [...] w przedmiocie niezałatwienia wniosku o wznowienie postępowania zakończonego decyzją o odmowie wznowienia postępowania w sprawie zwrotu nieruchomości w kwestii wniosku skarżącej E. P. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych postanawia: zwolnić skarżącą od kosztów sądowych
E. P., na druku urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy, zwróciła się o zwolnienie od kosztów sądowych.
W treści formularza wskazała, że jedynym dochodem uzyskiwanym w jej trzyosobowej rodzinie jest wynagrodzenie jej małżonka - T. P. w wysokości około 1700 zł. Poziom stałych miesięcznych wydatków skarżąca określiła na około 1200 zł (czynsz za mieszkanie, koszty studiów córki, wyżywienie, opłaty za media). Pełnoletnia córka wnioskodawczyni studiuje, zaś sama skarżąca jest osobą bezrobotną, pozbawioną prawa do zasiłku, co potwierdziła stosownym zaświadczeniem. Rodzina E. P. nie posiada żadnych oszczędności, papierów wartościowych ani też przedmiotów, których wartość przekraczałaby 3.000 euro.
Rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy zważono co następuje:
Przepis art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm. - zwana dalej P.p.s.a.) konstytuuje zasadę odpłatności postępowania sądowoadministracyjnego. Wyjątkiem od niej jest możliwość przyznania prawa pomocy, które stosownie do treści art. 245 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi może zostać przyznane stronie w zakresie całkowitym lub częściowym.
Przyznanie prawa pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych może nastąpić wobec osoby fizycznej, która wykaże że nie jest w stanie ponieść kosztów postępowania sądowego bez uszczerbku w utrzymaniu swoim oraz swojej rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.).
Mając na względzie okoliczności dotyczące stanu rodzinnego i majątkowego wnioskodawczyni uznano, że zaistniały podstawy do uwzględnienia jej wniosku.
Strona wykazała bowiem, że jedynym dochodem w jej rodzinie jest wynagrodzenie za pracę jej małżonka. Biorąc pod uwagę jego wysokość i uwzględniając ilość członków rodziny (trzy osoby), uznać przyjdzie, że wystarczy ono na pokrycie podstawowych potrzeb egzystencjalnych. Z tego powodu trudno oczekiwać, że wnioskodawczyni będzie w stanie ponieść koszty postępowania sądowego. Z informacji zawartych w innych sprawach (II SAB/Gl 33/10) wynika, że rodzina skarżącej uzyskiwała okresowe wsparcie ze środków pomocy społecznej, co potwierdza pośrednio tezę o trudnej sytuacji materialnej.
Z powyższych względów, w oparciu o art. 245 § 1 i § 3 P.p.s.a. w zw. z art. 246 § 1 pkt 2 tej ustawy, działając na podstawie art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 P.p.s.a. w związku z § 3 tego przepisu orzeczono jak w sentencji postanowienia.