Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Krawczyk (spr.), po rozpoznaniu w dniu 1 grudnia na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. H. na bezczynność Burmistrza Miasta S. w przedmiocie nierozpatrzenia wniosku o wydzierżawienie wywłaszczonej nieruchomości p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
Pismem z dnia [...] r. T. H. wniósł za pośrednictwem Burmistrza Miasta S. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na bezczynność tego organu. Z treści skargi wynika, że wskazany wyżej organ nie rozpoznał wniosku skarżącego z dnia [...] r. o wydzierżawienie nieruchomości położonej w O., obejmującej parcele gruntowe nr [...] i [...], stanowiące przed wywłaszczeniem własność wnioskodawcy, jak również nie załatwił wniosku skarżącego z dnia [...] r. o stwierdzenie nieważności umowy dzierżawy przedmiotowych nieruchomości, sporządzonej w trybie bezprzetargowym. W uzasadnieniu skarżący podał, iż Gmina S. wydzierżawiając wskazane nieruchomości odeszła od celu na jaki zostały one wywłaszczone, tj. urządzenia pola namiotowego. Nadto formułując zarzut zaniechania wydania decyzji administracyjnych kończących postępowanie w sprawach zainicjowanych powołanymi pismami, skarżący wskazał, iż organ ustosunkował się pisemnie jedynie do pierwszego z wniosków.
W rozpoznawanej sprawie Burmistrz w odpowiedzi na skargę wniósł o jej nieuwzględnienie jako bezzasadnej. Argumentując podniósł, iż pisma skarżącego z dnia [...] r. oraz z dnia [...] r. związane są ze sferą cywilno-prawną, a zatem ich załatwienie nie mogło nastąpić w drodze decyzji, która zastrzeżona jest dla postępowania administracyjnego. Nadto podkreślił, iż na każde z przedmiotowych pism skarżący otrzymał niezwłocznie pisemną odpowiedź.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Jak zasadnie wskazano w odpowiedzi na skargę, sprawa zawarcia umowy dzierżawy nieruchomości pomiędzy skarżącym a Gminą S., która jest jak wynika z akt sprawy, właścicielem spornych działek, jak również sprawa stwierdzenia nieważności umowy (czy też umów) najmu tychże nieruchomości pomiędzy Gminą S. a [...] przy KWK [...] z J., nie należą do właściwości sądu administracyjnego.
Zgodnie z treścią art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki przewidziane w ustawie. Zakres kognicji sądów administracyjnych określa m.in. art. 3 § 2 p.p.s.a., w którym wymienione zostały kategorie aktów prawnych i czynności podlegające kontroli tego sądu. Powołany przepis w pkt 8 stanowi, iż sąd administracyjny jest również właściwy do orzekania w sprawach skarg na bezczynność, jednakże tylko w odniesieniu do przypadków wymienionych od pkt 1 do 4a. Aby zatem możliwe było złożenie skargi na bezczynność organu administracji publicznej, organ ten musi pozostawać w zwłoce z wydaniem:
- decyzji administracyjnej,
- postanowienia w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończącego postępowanie, a także postanowienia rozstrzygającego sprawę co do istoty,
- postanowienia w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie,
- innych niż określone powyżej aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa,