Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Staniszewska po rozpoznaniu w dniu 31 października 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S.T. na bezczynność Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w przedmiocie rozpoznania wniosku postanawia odrzucić skargę.
Pismem z dnia [...] czerwca 2016 r. S.T. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. skargę na bezczynność organu - Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia [...] maja 2016 r. o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od orzeczenia o stopniu niepełnosprawności z dnia [...] lutego 2016 r. wydanego przez Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności.
Na podstawie zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 15 września 2016 r. skarżąca wezwana została do podania w terminie 7 dni na piśmie czy przed wniesieniem skargi do Sądu skierowała w trybie art. 37 Kodeksu postępowania administracyjnego wezwanie do usunięcia naruszenia prawa w związku z bezczynnością Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w sprawie rozpoznania wniosku o przywrócenie terminu do złożenia odwołania, do właściwego organu administracji publicznej tj. do Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności oraz do nadesłania do tutejszego Sądu odpisu wniesionego ewentualnie wezwania do usunięcia naruszenia prawa, pod rygorem przyjęcia, iż wezwanie takie nie zostało złożone.
Wezwanie doręczone zostało skarżącej osobiście w dniu 29 września 2016 r. (k. 10). Skarżąca nie złożyła odpowiedzi na w/w wezwanie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skargę należało odrzucić jako niedopuszczalną.
Zgodnie z treścią art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 718) - zwanej dalej p.p.s.a., skargę do Sądu można wnieść dopiero po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka.
Przez wyczerpanie środków zaskarżenia ustawa nakazuje natomiast rozumieć sytuację, gdy stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy, przewidziany w ustawie
(art. 52 § 2 p.p.s.a.). Oznacza to, że postępowanie sądowoadministracyjne nie powinno zastępować postępowania administracyjnego, a więc nie może zostać wszczęte dopóty, dopóki to postępowanie się toczy, jak również to, że postępowanie sądowoadministracyjne nie może zostać uruchomione, jeżeli nie zostały wykorzystane środki weryfikacji kwestionowanych aktów i czynności, dostępne podmiotowi, który chce uruchomić postępowanie sądowoadministracyjne, w postępowaniu administracyjnym (T. Woś [w:] Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2008 s. 267).
W przypadku bezczynności organu administracji publicznej środkiem zaskarżenia w rozumieniu przepisu art. 52 § 2 p.p.s.a., który skarżący musi wyczerpać, by móc skutecznie wnieść skargę do sądu administracyjnego, jest zażalenie wniesione w trybie art. 37 k.p.a., do organu nadrzędnego nad organem, którego bezczynność jest przedmiotem skargi, a jeżeli nie ma takiego organu