W przedmiotowej sprawie skarżący T.C. wskazał, że nie miał środków pieniężnych na kserowanie pism i wysyłanie ich listami poleconymi.
Zdaniem Sądu okoliczności te nie stanowią trudnej do przezwyciężenia przeszkody, uniemożliwiającej skarżącemu wywiązanie się z obowiązku przekazania Sądowi informacji odnośnie złożenia zażalenia w trybie art. 37 kpa na bezczynność Kierownika OPS do organu nad nim nadrzędnego. Nie ulega wątpliwości, że skarżący nie miał obowiązku sporządzania kserokopii pism, nie miał też obowiązku udzielenia stosownych informacji w formie listu poleconego. Przesyłki pocztowe o charakterze listów zwykłych, nadanych na poczcie z zachowaniem wyznaczonego przez Sąd terminu, wywierają skutki prawne analogiczne do skutków, jakie wywierają przesyłki pocztowe polecone. Argumenty skarżącego co do braku możliwości finansowych nie zasługują zatem na uwzględnienie. Ponadto należy zwrócić uwagę, że wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do udzielenia informacji, skarżący złożył oświadczenie, że przed wniesieniem skargi na bezczynność Kierownika OPS do Sądu nie składał zażalenia w trybie art. 37 kpa do organu nadrzędnego, ani do żadnego innego organu. Wobec tego ewentualne pozytywne rozpoznanie przez Sąd przedmiotowego wniosku o przywrócenie terminu byłoby bezcelowe, bowiem ponowne rozpoznanie przez Sąd sprawy sprowadzałoby się do wydania orzeczenia o identycznej treści, jak postanowienie z dnia 12 czerwca 2013r. o odrzuceniu skargi.
W konsekwencji, na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji.