Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Michał Ruszyński po rozpoznaniu w dniu 22 września na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W.D. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: odrzucić skargę.
Dnia 10 sierpnia 2010 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. wpłynęła skarga W.D. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego dotycząca niepodjęcia czynności i wydania rozstrzygnięcia w zakresie stwierdzenia nieważności decyzji Wójta Gminy nr [...] z dnia [...] grudnia 2009 r.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 11 sierpnia 2010 r. skarżąca została wezwana do uiszczenia w terminie 7 dni wpisu sądowego od złożonej skargi w wysokości 100 zł, pod rygorem odrzucenia skargi. Odpis zarządzenia doręczony został skarżącej w dniu 23 sierpnia 2010 r. Do dnia 30 sierpnia 2010 r. W.D. nie uiściła wskazanego wyżej wpisu sądowego od skargi.
Dnia 30 sierpnia 2010 r. do Sądu wpłynęło pismo skarżącej, w którym oświadczyła, że cofa uprzednio wniesioną skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlegała odrzuceniu.
Pisma wszczynające postępowanie przed sądem administracyjnym danej instancji podlegają wpisowi stosunkowemu lub stałemu (art. 230 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej p.p.s.a.). Sąd nie podejmie czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. Jeżeli zatem pismo wniesione do sądu obarczone jest brakiem w postaci jego nieopłacenia, przewodniczący nakłada na wnoszącego obowiązek uiszczenia w terminie 7 dni wpisu sądowego we wskazanej wysokości, pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, a w przypadku skargi - pod rygorem jej odrzucenia (art. 220 § 1 i § 3 p.p.s.a.).
Stosując się do powyższych przepisów zarządzeniem z dnia 11 sierpnia 2010 r. Przewodniczący Wydziału wezwał W.D. do uiszczenia w terminie 7 dni wpisu sądowego od wniesionej skargi w wysokości 100 zł, pod rygorem odrzucenia skargi.
Sygn. akt II SAB/Go 41/10
Odpis zarządzenia został skutecznie doręczony skarżącej w dniu 23 sierpnia 2010 r. o czym świadczy jej własnoręczny podpis na zwrotnym potwierdzeniu odbioru przesyłki (k. 19). Zatem ostatnim dniem, w którym skarżąca mogła uiścić wpis i tym samym spowodować nadanie biegu wniesionej skardze, był dzień 30 sierpnia 2010 r.
Z dokonanych przez Sąd ustaleń wynika, że skarżąca nie wpłaciła wymaganej kwoty
(notatka urzędowa z dnia 21 września 2010 r., k. 21), natomiast w dniu 30 sierpnia
2010 r. złożyła w siedzibie Sądu pismo, w którym oświadczyła, że cofa wniesioną skargę.
Zgodnie z treścią art. 60 p.p.s.a. skarżący może cofnąć skargę, przy czym jej cofnięcie wiąże sąd. Sąd może uznać cofnięcie skargi za niedopuszczalne tylko wtedy, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Zaznaczyć jednakże należy, iż w orzecznictwie sądów administracyjnych podkreśla się, że merytoryczne rozpoznanie wniosku o cofnięcie jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy skarga nie zawiera braków uniemożliwiających nadanie jej dalszego biegu, czyli wtedy gdy została wniesiona skutecznie i wszczęła postępowanie sądowoadministracyjne (postanowienie NSA z dnia 3 stycznia 2008r., sygn. akt l OSK 1829/07, Lex nr 335007).
W niniejszej sprawie W.D. nie uzupełniła braku skargi, od którego uzupełnienia uzależnione jest nadanie skardze dalszego biegu stosowanie do treści art. 220 § 1 w zw. z art. 230 § 1 i 2 p.p.s.a., tj. nie uiściła wymaganego wpisu sądowego, co oznacza, że skarga została wniesiona nieskutecznie.
W konsekwencji, na podstawie art. 220 § 3 p.p.s.a., należało orzec jak w sentencji