Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie: Sędzia WSA Grażyna Staniszewska po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.B. na przewlekłość postępowania Burmistrza Miasta i Gminy w przedmiocie przyznania dodatku mieszkaniowego postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia [...] września 2015 r. M.B. wniósł skargę między innymi na przewlekłość postępowania Burmistrza Miasta i Gminy w przedmiocie przyznania dodatku mieszkaniowego ([...]).
Zarządzeniem z dnia 27 października 2015r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. wezwał skarżącego do wykazania, że przed wniesieniem skargi do Sądu skierował do organu wyższego stopnia - Samorządowego Kolegium Odwoławczego zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie, pod rygorem przyjęcia, że zażalenie takie nie zostało skierowane (k. 11 i 12 akt sprawy
- w terminie 7 dni od daty otrzymania wezwania pod rygorem odrzucenia skargi.
Pismem z dnia [...] października 2015r. skarżący poinformował, iż nie składał zażalenia do SKO, bo nie został o takiej możliwości poinformowany.
W odpowiedzi na skargę organ przedstawił przebieg dotychczasowego postępowania w sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skargę należało odrzucić jako niedopuszczalną.
Zgodnie z treścią art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - zwanej dalej p.p.s.a., skargę do Sądu można wnieść dopiero po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka.
Przez wyczerpanie środków zaskarżenia ustawa nakazuje natomiast rozumieć sytuację, gdy stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy, przewidziany w ustawie
(art. 52 § 2 p.p.s.a.). Oznacza to, że postępowanie sądowoadministracyjne nie powinno zastępować postępowania administracyjnego, a więc nie może zostać wszczęte dopóty, dopóki to postępowanie się toczy, jak również to, że postępowanie sądowoadministracyjne nie może zostać uruchomione, jeżeli nie zostały wykorzystane środki weryfikacji kwestionowanych aktów i czynności, dostępne podmiotowi, który chce uruchomić postępowanie sądowoadministracyjne, w postępowaniu administracyjnym (T. Woś [w:] Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2008 s. 267).
Skoro przedmiotem niniejszej skargi jest przewlekłość postępowania organu administracji publicznej, wyjaśnić należy, iż środkiem zaskarżenia, wskazanym w art. 52 § 1 p.p.s.a. - jest zażalenie do organu wyższego stopnia, o którym stanowi art. 37 § 1 k.p.a. Zgodnie bowiem z przepisem art. 37 § 1 k.p.a. stronie w trakcie postępowania administracyjnego służy zażalenie do organu administracji publicznej wyższego stopnia w sytuacji, gdy właściwy w sprawie organ nie załatwi sprawy w terminie określonym przepisami k.p.a. oraz w sytuacji, gdy wyżej wymieniony organ nie zawiadomi strony o każdym przypadku niezałatwienia sprawy w terminie ze wskazaniem przyczyn zwłoki i podaniem nowego terminu załatwienia sprawy.
W przedmiotowej sprawie M.B. wniósł skargę na przewlekłość postępowania Burmistrza Miasta i Gminy w przedmiocie przyznania dodatku mieszkaniowego. W piśmie z dnia [...] października 2015r. skarżący oświadczył, iż przed wniesieniem skargi do Sądu nie złożył ww. zażalenia do organu wyższego stopnia, jakim w niniejszej sprawie jest Samorządowe Kolegium Odwoławcze.
Tym samym należało stwierdzić, że skarżący nie wyczerpał przewidzianego prawem środka zaskarżenia warunkującego uznanie skargi za dopuszczalną. Zatem złożenie skargi przez M.B. uznać należało za przedwczesne, a jej rozpoznanie na tym etapie za niemożliwe. W konsekwencji, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a., postanowiono jak w sentencji.