Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Wach, po rozpoznaniu w dniu 2 lutego 2004 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. K. na bezczynność Prezydenta Miasta B. w przedmiocie : niewydania dokumentu potwierdzającego tożsamość p o s t a n a w i a odrzucić skargę
[...] r. S. K. wniósł skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie na bezczynność Prezydenta Miasta B. w sprawie niewydania dokumentu potwierdzającego tożsamość.
Pismem z 5 grudnia 2003 r. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Katowicach wezwał skarżącego do uzupełnienia braków formalnych skargi - poprzez nadesłanie odpisu skargi oraz odpisu pisma z 15 października 2003 r., a także poprzez wskazanie, czy w trybie art. 37 § 1 k.p.a. składał zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie do organu wyższego stopnia - pod rygorem odrzucenia skargi.
S. K. odebrał to wezwanie 12 grudnia 2003 r. i 15 grudnia
2003 r. nadał przesyłką poleconą odpis skargi oraz odpis pisma z 15 października 2003 r. Do dnia dzisiejszego nie wskazał jednak, czy składał zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie do organu wyższego stopnia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga S. K. została złożona do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie w dniu 19 września 2003 r. (następnie przekazana według właściwości do Ośrodka Zamiejscowego tego Sądu w Katowicach, kiedy obowiązywały przepisy art. 17 i art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. Nr 74, poz. 368 ze zm.), zgodnie z którymi, Sąd rozpoznawał skargi na bezczynność organów w przypadkach określonych w art. 16 ust. 1 pkt 1-4. Skargę na decyzję administracyjną wnosiło się bezpośrednio do Sądu w terminie 30 dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. Zgodnie zaś z art. 34 ust. 1 i 2 tej ustawy, skargę można było wnieść po wyczerpaniu środków odwoławczych, jeżeli służyły skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Wyczerpanie środków odwoławczych oznaczało sytuację, w której stronie nie przysługiwał żaden środek odwoławczy przewidziany w ustawie. Na podstawie art. 27 ust. 2 ustawy o NSA, Sąd odrzucał skargę, między innymi niedopszuczalną z innych przyczyn, a także gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków skargi.
Należy jednak zauważyć, że wskazana ustawa straciła moc z dniem 1 stycznia 2004 r., na podstawie art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1271 ze zm. Dz. U. z 2002 r. Nr 240, poz. 2052). W myśl art. 85 ostatnio cytowanej ustawy, z dniem 1 stycznia 2004 r. utworzono w Warszawie i w miejscowościach, w których miały siedziby ośrodki zamiejscowe Naczelnego Sądu Administracyjnego, wojewódzkie sądy administracyjne na podstawie ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1259) oraz zniesiono ośrodki zamiejscowe Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Stosownie do art. 97 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, sprawy, w których skargi zostały wniesione do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem 1 stycznia 2004 r. i postępowanie nie zostało zakończone, podlegają rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne na podstawie ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270). Na podstawie § 1 pkt 4 Rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 kwietnia 2003 r. w sprawie utworzenia wojewódzkich sądów administracyjnych oraz ustalenia ich siedzib i obszarów właściwości (Dz. U. Nr 72, poz. 652) utworzony został dla obszaru województwa śląskiego Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach.