Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Żak (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Dorota Chobian, Sędzia WSA Beata Ziomek, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Monika Zielińska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 20 października 2011 roku sprawy ze skargi Gminy Starachowice na bezczynność Zarządu Województwa Świętokrzyskiego w przedmiocie wydania decyzji określającej kwotę dofinansowania przypadającą do zwrotu p o s t a n a w i a: I. umorzyć postępowanie sądowe; II. zwrócić Gminie Starachowice wpis sądowy w kwocie 100 (sto) złotych.
Gmina Starachowice wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach skargę na bezczynność Zarządu Województwa Świętokrzyskiego w sprawie wydania decyzji o zwrocie dofinansowania w trybie art. 207 ust. 9 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie, względnie oddalenie.
W dniu 20 października 2011r. Gmina Starachowice cofnęła skargę z uzasadnieniem, że aktualnie skarga stała się bezprzedmiotowa, zaś wydanie decyzji nie leży już w interesie strony.
Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.), dalej p.p.s.a., skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Na podstawie całokształtu okoliczności sprawy Sąd nie stwierdził zaistnienia żadnej z przesłanek niedopuszczalności dokonania przez stronę powyższej czynności dyspozytywnej. Stosownie zaś do treści art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a., jeżeli skarżący skutecznie cofnie skargę, sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania.
Rozstrzygnięcie o wpisie oparto o przepis art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a., zgodnie z którym Sąd z urzędu zwraca stronie cały uiszczony wpis od pisma odrzuconego lub cofniętego.
W związku z powyższym, na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 i art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.