Sprawa ze skargi na bezczynność Wojewody w przedmiocie ustalenia, że nieruchomość stała się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach, w składzie następującym: Sędzia WSA Renata Detka po rozpoznaniu w dniu 18 sierpnia 2006 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. M., R. K., H. K., Z. Ś., Z. L., M. J., W. O., M. S., G. S., W. D. i M. K. na bezczynność Wojewody w przedmiocie ustalenia, że nieruchomość stała się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa postanawia: odrzucić skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6079 Inne o symbolu podstawowym 607
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie

Dnia 14 listopada 2005 r. E. M., R. K., H. K., Z. Ś., Z. L., M. J., W. O., M. S., G.S., W. D. i M. K. wnieśli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach na bezczynność Wojewody wnosząc o "ustalenie prawa do rozpoznania...wniosku co do istoty rozstrzygnięcia i wydania decyzji, bądź postanowienia, w trybie przepisów art. 18 w zw. z art. 73 ustawy Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną". Skarżący podali jednocześnie, że skarga dotyczy złożonego przez nich wniosku z dnia 31 maja 2004 r., jego uzupełnienia z dnia 19 lipca 2004 r. oraz pisemnego ponaglenia z dnia 17 lipca 2005 r. w sprawie - znak [...].

Organ - Wojewoda wniósł o oddalenie skargi podnosząc, że analizując ostatecznie złożony przez wnioskodawców wniosek pod względem formalnym ( pochodził on od osób nie będących właścicielami nieruchomości, a zatem nie będących stronami w rozumieniu art. 28 kpa ), oraz uwzględniając przepis art. 73 ustawy z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną, dotyczący wyłącznie gruntów nie będących własnością Skarbu Państwa ani Gminy, organ pozostawił go bez rozpoznania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 52 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), skargę ( w tym także skargę na bezczynność) można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba, że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy zaś rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.

W przypadku skargi na bezczynność organu, jej wniesienie dopuszczalne jest wówczas, gdy strona wyczerpała tryb przewidziany w art. 37 kpa, to znaczy złożyła zażalenie do organu wyższego stopnia na niezałatwienie sprawy w terminie. Zażalenie o którym mowa we wskazanym przepisie, równoznaczne jest tu ze środkiem zaskarżenia i spełnia kryterium "wyczerpania środków zaskarżenia" w rozumieniu art. 52 § 2 p.p.s.a.

Jak wynika z akt, skarżący dnia 31 maja 2004 r. złożyli do Wojewody wniosek o "wydanie decyzji, iż nieruchomość oznaczona w ewidencji gruntów nr 16/8 na planie 218/86, ul. Ł. obręb 5...o pow. 0,4126 ha oraz działka nr 3a o powierzchni 85 m.kw oznaczona w ewidencji gruntów na planie nr 21/60 ulica Ł. - stały się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa, na podstawie art. 73 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych". W sprawie tej - której nadany został znak [...] - organ istotnie nie wydał żadnej merytorycznej decyzji i ostatecznie pismem skierowanym do wnioskodawców dnia 14 czerwca 2005 r., pozostawił wniosek bez rozpoznania na podstawie art. 64 kpa.

Jedyną możliwością zaskarżenia działania organu jest w takim przypadku zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie, o jakim mowa w art. 37 § 1 kpa, składane do organu wyższej instancji. Jednocześnie, złożenie zażalenie jest konieczne do spełnienia ustawowego wymogu wyczerpania środków zaskarżenia, przewidzianego w powołanym na wstępie art. 52 § 1 ustawy o p.p.s.a.

Jak wynika z dokumentów złożonych przez skarżących, a także z treści pisma procesowego z dnia 8 sierpnia 2006 r., zażalenie, o jakim mowa wyżej nie zostało złożone. Skarżący wezwali jedynie Wojewodę do usunięcia naruszenia prawa (pismem z 18 lipca 2005 r.), jednak taką formę procesową zastosować można jedynie w przypadku, gdy ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia ( art. 52 § 3 p.p.s.a.). Taka sytuacja nie ma natomiast miejsca w tej sprawie.

Skoro zatem skarżący przed wniesieniem skargi do Sądu nie zaskarżyli bezczynności Wojewody zażaleniem do organu II instancji, wymóg dopuszczalności skargi, o jakim mowa wyżej nie został spełniony, co czyni ją niedopuszczalną.

W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6079 Inne o symbolu podstawowym 607
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda