Wniosek w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Krzysztof Armański po rozpoznaniu w dniu 28 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A.M. o zasądzenie kosztów obejmujących opłatę kancelaryjną, opłatę pocztową za nadanie przesyłki poleconej priorytetowej oraz wynagrodzenie pełnomocnika w sprawie ze skargi A.M. na bezczynność Wójta Gminy T. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej postanawia: oddalić wniosek.

Inne orzeczenia o symbolu:
6480
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Koszty postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wójt Gminy
Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 5 lipca 2018 r. sygn. akt II SAB/Ke 25/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi A.M. na bezczynność Wójta Gminy T. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej umorzył postępowanie sądowoadministracyjne, zwrócił skarżącej kwotę 100 zł uiszczoną tytułem wpisu sądowego oraz zasądził od organu administracji na rzecz strony skarżącej kwotę 202,20 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Odpis ww. postanowienia wraz z pisemnym uzasadnieniem został z urzędu doręczony pełnomocnikowi skarżącej w dniu 30 lipca 2018 r.

Pismem z dnia 10 sierpnia 2018 r. pełnomocnik skarżącej wystąpił do tutejszego Sądu z wnioskiem o stwierdzenie prawomocności postanowienia z dnia 5 lipca 2018r., uiszczając opłatę kancelaryjną w kwocie 10 zł. W piśmie tym wniesiono również o zasądzenie od Wójta Gminy T. zwrotu kosztów obejmujących: opłatę kancelaryjną, opłatę pocztową za nadanie przesyłki poleconej priorytetowej zawierającej przedmiotowe pismo oraz wynagrodzenie pełnomocnika.

Postanowieniem z dnia 17 sierpnia 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach stwierdził, że postanowienie z dnia 5 lipca 2018 r. jest prawomocne od dnia 7 sierpnia 2018 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Wniosek podlega oddaleniu.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 199 p.p.s.a., na stronach ciąży obowiązek ponoszenia kosztów postępowania związanych z ich udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Wyjątkiem od tej reguły jest przepis art. 200 p.p.s.a., zgodnie z którym w razie uwzględnienia skargi przez sąd przysługuje stronie skarżącej od organu, który wydał zaskarżony akt lub podjął zaskarżoną czynność albo dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania, zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw. Natomiast stosownie do art. 205 § 1 p.p.s.a. do niezbędnych kosztów postępowania prowadzonego przez stronę osobiście lub przez pełnomocnika, który nie jest adwokatem lub radcą prawnym, zalicza się poniesione przez stronę koszty sądowe, koszty przejazdów do sądu strony lub pełnomocnika oraz równowartość zarobku lub dochodu utraconego wskutek stawiennictwa w sądzie. Pojęcie kosztów postępowania obejmuje koszty sądowe, czyli opłaty sądowe oraz zwrot wydatków (art. 211 p.p.s.a.). Opłatami sądowymi w rozumieniu art. 212 § 1 p.p.s.a. są wpis oraz opłata kancelaryjna. Jednakże niezbędność oraz celowość kosztów postępowania podlega ocenie sądu i jest uwarunkowana konkretnymi okolicznościami sprawy. Sąd rozważa, czy poniesione koszty związane były z czynnością celową z punktu widzenia dochodzenia przez stronę skarżącą jej praw do uruchomienia kontroli legalności zaskarżonego aktu lub czynności albo braku działania organu. Wyjątek przewidujący odpowiedzialność za wynik sprawy z art. 200 p.p.s.a. związany jest zatem z kontrolą legalności zaskarżonego aktu, a nie z wszystkimi czynnościami i działaniami podejmowanymi przez strony postępowania sadowoadministracyjnego.

Wniosek pełnomocnika skarżącej o stwierdzenie prawomocności nie jest czynnością związaną z dochodzeniem przez stronę praw związanych z kontrolą administracji publicznej, o czym stanowi art. 3 § 1 p.p.s.a. Opłata pobierana w trybie art. 234 § 1 p.p.s.a., podobnie jak opłata pocztowa czy wynagrodzenie pełnomocnika wydatkowane w związku ze złożeniem wniosku o stwierdzenie prawomocności, nie są związane z kontrolą legalności decyzji administracyjnej czy - jak w tym przypadku - bezczynności organu. W postępowaniu przed sądem administracyjnym cezurę czasową obowiązywania zasady odpowiedzialności za wynik sprawy z art. 200 p.p.s.a. wyznacza orzeczenie uwzględniające skargę lub umarzające postępowanie. Postanowieniem z dnia 5 lipca 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach, umarzając postępowanie, zasądził od organu administracji na rzecz strony skarżącej kwotę 202,20 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania. Wobec tego wypełnił dyspozycję art. 200 w związku z art. 209 p.p.s.a. W konsekwencji wystąpienie z wnioskiem o stwierdzenie prawomocności postanowienia powinno być rozpatrywane w kontekście zasady z art. 199 p.p.s.a. (por. postanowienie NSA z dnia

1 października 2014r., sygn. II FZ 1314/14).

W świetle powyższych rozważań uznać należało, że rozpoznawany wniosek jest nieuzasadniony i jako taki podlega oddaleniu, o czym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach orzekł jak w sentencji postanowienia na podstawie art. 200 p.p.s.a. w zw. z art. 209 p.p.s.a

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6480
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Koszty postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wójt Gminy