Sprawa ze skargi M. M. na przewlekłe prowadzenie przez Wojewodę postępowania w przedmiocie ustalenia odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Żak (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Dorota Chobian, Sędzia WSA Jacek Kuza, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Sebastian Styczeń, po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2016 r. na rozprawie sprawy ze skargi M. M. na przewlekłe prowadzenie przez Wojewodę postępowania w przedmiocie ustalenia odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość p o s t a n a w i a zawiesić postępowanie sądowe.

Uzasadnienie

W dniu 22 czerwca 2015 r. M. M. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach skargę na przewlekłość postępowania prowadzonego przez Wojewodę w sprawie [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość (prawo użytkowania wieczystego gruntu i własności budynków) położoną w K. przy ul. Z. 70, nr ewid. 208/10, według stanu nieruchomości w dniu wydania przez Wojewodę decyzji nr [...] z dnia 15 stycznia 2010 r. o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej dla przedsięwzięcia polegającego na budowie węzła drogowego u zbiegu ulic: Ż., P., Z. wraz z przebudową ronda im. G. H.

W odpowiedzi na skargę Wojewoda wniósł o jej oddalenie, wskazując, że w trakcie postępowania nigdy nie pozostawał w bezczynności, podejmował niezbędne i wymagane przepisami prawa czynności, a na czas trwania postępowania miała wpływ, oprócz terminów wynikających z ustawy Prawo zamówień publicznych i Kpa, również aktywność stron postępowania. Wyjaśnił, że akta administracyjne sprawy zostały przekazane do Ministra w związku ze skargą M. M. do WSA w Warszawie na decyzję Ministra z dnia 4 czerwca 2014 r. uchylającą do ponownego rozpatrzenia decyzję Wojewody z dnia 10 stycznia 2013 r. o ustaleniu odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość.

Na rozprawie w dniu 28 stycznia 2016 r. zarówno skarżący, jak i organ wnieśli o zawieszenie postępowania do czasu rozpoznania przez WSA w Warszawie skargi na decyzję Ministra z dnia 4 czerwca 2014 r., zarejestrowanej pod sygn. IV SA/Wa 249/15.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 126 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r., poz. 270, ze zm.), zwanej dalej "Ppsa", sąd może zawiesić postępowanie na zgodny wniosek stron. Taki zgodny wniosek w niniejszej sprawie strony złożyły, jednakże w orzecznictwie Sądu Najwyższego i Naczelnego Sądu Administracyjnego ugruntował się pogląd, że postanowienie o zawieszeniu postępowania można oprzeć na zgodnym wniosku stron dopiero po wyeliminowaniu innej podstawy zawieszenia. Przyczyną takiego stanowiska jest słabszy skutek zawieszenia postępowania w oparciu o przesłankę zawieszenia z urzędu (por. postanowienie SN z dnia 14 września 1977 r., sygn. III CRN 194/74, OSPiKA z 1978 r., nr 4, poz. 80; postanowienia NSA: z dnia 17 listopada 2010 r. sygn. I OSK 1832/10; z dnia 25 maja 2011 r., sygn. II FSK 1/11).

W rozpoznawanej sprawie skarżący wniósł o zawieszenie postępowania do czasu rozpoznania przez WSA w Warszawie skargi na decyzję Ministra z dnia 4 czerwca 2014 r., zarejestrowanej pod sygn. IV SA/Wa 249/15. Pełnomocnik organu przyłączył się do tego wniosku. W istocie więc strony wystąpiły o zawieszenie postępowania na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 Ppsa, tj. z uwagi na zależność między rozstrzygnięciem niniejszej sprawy a wynikiem innego toczącego się postępowania sądowoadministracyjnego. Innymi słowy strony nie tyle zgodnie wystąpiły o zawieszenie postępowania, co wskazały konkretną przyczynę, która w ich ocenie powinna skutkować zawieszeniem.

W ocenie Sądu niewątpliwie rozstrzygnięcie WSA w Warszawie w sprawie IV SA/Wa 249/15 będzie miało wpływ na wynik niniejszej sprawy. W razie uchylenia decyzji kasacyjnej Ministra z dnia 4 czerwca 2014 r., w obrocie prawnym pozostanie bowiem decyzja Wojewody z dnia 10 stycznia 2013 r. ustalająca odszkodowanie za wywłaszczoną nieruchomość. To z kolei rzutować będzie na ocenę przewlekłości postępowania prowadzonego przez organ I instancji.

Z powyższych względów Sąd rozpoznający niniejszą sprawę orzekł jak w postanowieniu na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 Ppsa.

Strona 1/1