Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Chobian, Sędziowie Sędzia WSA Renata Detka, Sędzia WSA Sylwester Miziołek (spr.), Protokolant Starszy sekretarz sądowy Sebastian Styczeń, po rozpoznaniu w Wydziale II w dniu 31 maja 2013 r. na rozprawie sprawy ze skargi J. G. na bezczynność Burmistrza Miasta i Gminy w przedmiocie legalności prowadzonej działalności gospodarczej i jej oddziaływania na środowisko p o s t a n a w i a umorzyć postępowanie sądowe.
W dniu 4 lutego 2013 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach wpłynęła skarga J. G. na bezczynność Burmistrza Miasta i Gminy, dotycząca zbadania zgodności lokalizacji prowadzonej działalności gospodarczej P. z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym - gdyż C. znajduje się na terenie [...] Parku Krajobrazu Chronionego, na terenach zabudowy jednorodzinnej i usług podstawowych nieuciążliwych oraz zbadanie, czy Urząd Miasta i Gminy wydał pozwolenia na zabudowę i rozbudowę zakładu stolarskiego, suszarni budynku socjalnego z pomieszczeniami magazynowymi, spalarni odpadów oraz szamba bezodpływowego zgodnie z Prawem Budowlanym, Prawem Ochrony Przyrody, Prawem Ochrony Środowiska, Prawem Wodnym - na podstawie przesłanej pełnej dokumentacji z UMiG, jak również wydanie zakazu prowadzenia działalności gospodarczej P. na terenie C. lub zobowiązanie Burmistrza Miasta i Gminy by podjął taką decyzję.
W uzasadnieniu skargi J. G. wskazał, że od kilku lat domaga się wyjaśnienia, dlaczego wydano pozwolenie na zabudowę i rozbudowę zakładu stolarni i zmianę w sposobach użytkowania bezpodstawnie i niezgodnie z prawem. W kolejnych pismach uzupełniających skargę podtrzymywał zgłoszone zarzuty o bezczynności Burmistrza Miasta i Gminy .
W odpowiedzi na skargę Burmistrz Miasta i Gminy wnosząc o nieuwzględnienie skargi przedstawił tok czynności podjętych w niniejszej sprawie i podniósł, że sprawy licznych skarg J. G. na uciążliwość zakładu usytuowanego w sąsiedztwie rozpatrywane były przez różne instytucje w tym także Urząd Miejski (Wydział Budownictwa i Wydział Ochrony Środowiska). W ramach tych działań przeprowadzono kontrolę na terenie przedmiotowego przedsiębiorstwa, wystąpiono do Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska z wnioskiem o wyegzekwowanie sankcji karnych wobec właściciela P., przeprowadzono wizje na terenie nieruchomości, wystąpiono do Powiatowego Inspektora Nadzoru w sprawie naruszeń przepisów z zakresu ustawy prawo budowlane jak również udzielano odpowiedzi J. G. na jego pisma.
W piśmie z dnia 29 marca 2013 r. Burmistrz Miasta i Gminy poinformował, o wydaniu w dniu 25 marca 2013 r. decyzji o odmowie nakazania A. W.- właścicielowi P. - wykonania czynności zmierzających do ograniczenia negatywnego oddziaływania na środowisko na nieruchomości położonej pod adresem C.
Na rozprawie w dniu 31 maja 2013 r. skarżący J. G. wyjaśnił, że złożył odwołanie od przedmiotowej decyzji z dnia 25 marca 2013 r. do Samorządowego Kolegium Odwoławczego i do chwili obecnej nie zostało ono rozpoznane. Ponadto oświadczył, że jego zdaniem bezczynność Burmistrza Miasta i Gminy polega na wydawaniu decyzji nie załatwiających pozytywnie jego wniosków.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r. poz. 270), zwanej dalej p.p.s.a., bezczynność organów administracji podlega kontroli sądowej, jeżeli polega ona na braku wydania decyzji administracyjnej, niektórych kategorii postanowień, innych aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, względnie pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego wydawanych w indywidualnych sprawach. O bezczynności organu administracji publicznej można mówić wówczas, gdy w prawnie ustalonym terminie organ bądź nie podjął żadnych czynności w sprawie, bądź wprawdzie podjął je, ale mimo istnienia ustawowego obowiązku - nie wydał w terminie decyzji administracyjnej. Dla zasadności skargi na bezczynność nie ma znaczenia okoliczność, z jakich powodów określony akt nie został podjęty, a w szczególności czy bezczynność została spowodowana zawinioną czy też niezawinioną opieszałością organu.