Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Renata Czeluśniak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 8 stycznia 2010 r. sprawy ze skargi S. K. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] w przedmiocie rozpatrzenia odwołania od decyzji Burmistrza Miasta R. z dnia 30 września 2008 r., Nr [...] postanawia I umorzyć postępowanie sądowe; II zasądzić od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz skarżącej S. K. kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
W dniu 27 października 2009r. S. K. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...], zarzucając nierozpatrzenie w terminie określonym w art. 35 § 3 kpa odwołania od decyzji Burmistrza Miasta R. z dnia 30 września 2008 r. Nr [...]. Skarżąca wniosła o zobowiązanie Kolegium do rozpoznania odwołania w terminie określonym przez Sąd oraz zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania sądowoadministracyjnego.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] wniosło o umorzenie postępowania sądowego na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, albowiem w dniu 10 listopada 2009r. rozpatrzyło odwołanie S. K. i wydało decyzję, którą uchyliło zaskarżoną decyzję Burmistrza Miasta R. i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm.), zwanej dalej "ppsa", wniesienie skargi na bezczynność organów jest możliwe w wypadkach przewidzianych w pkt 1-4a.
W przedstawionym wyżej stanie faktycznym Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] zobowiązane było do rozpatrzenia odwołania skarżącej i wydania w tej sprawie decyzji administracyjnej i należało uznać, że Kolegium w dniu wniesienia skargi pozostawało w bezczynności co do rozpatrzenia odwołania skarżącej. Stosownie zaś do poglądu wyrażonego przez Naczelny Sąd Administracyjny wyrażony w uchwale składu siedmiu sędziów z dnia 26 listopada 2008r. sygn. akt I OPS 6/08 "Przepis art. 161 § 1 pkt 3 ppsa ma zastosowanie także w przypadku, gdy po wniesieniu skargi na bezczynność organu - w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a tej ustawy - organ wyda akt lub dokona czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, co do których pozostawał w bezczynności".
Zatem, mimo tego, że w niniejszej sprawie SKO w [...] pozostawało w bezczynności, postępowanie sądowe ulega umorzeniu jako przedmiotowe z uwagi na brak możliwości zastosowania przez sąd trybu przewidzianego w art. 149 ppsa, gdyż Sąd, uwzględniając skargę na bezczynność nie mógłby zobowiązać organu do wydania w określonym terminie aktu, który został wydany już po wniesieniu skargi, lecz przed jej rozpoznaniem przez sąd.
Na koniec należy zauważyć, że gdyby wydanie przez Kolegium żądanego aktu po wniesieniu skargi, ale przed zamknięciem rozprawy skutkowało oddaleniem skargi, mogłoby to w konsekwencji prowadzić do lekceważenia przepisów wyznaczających organom administracyjnym terminy załatwienia spraw i skarga na bezczynność organu przestałaby spełniać swoje zadanie, ponieważ stałaby się tylko iluzorycznym środkiem przymuszenia do terminowego załatwienia spraw przez organy administracyjne.
W związku z powyższym na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 ppsa należało orzec jak w punkcie I sentencji i umorzyć postępowanie sądowe.
W przedmiocie kosztów orzeczono na podstawie art. 201 § 1 ppsa, który przewiduje zwrot kosztów na rzecz skarżącego od organu w razie umorzenia postępowania, w sytuacji uwzględnienia przez organ skargi w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy. Skoro zaś w niniejszej sprawie SKO w [...] rozpoznało odwołanie skarżącej, co do którego pozostawało w bezczynności przed dniem, w którym Sąd rozpoznał skargę na bezczynność SKO, należy to traktować jako równoznaczne z uwzględnieniem skargi. Dlatego też zasądzenie na rzecz skarżącej zwrotu kosztów postępowania w wysokości odpowiadającej uiszczonemu przez skarżącą wpisu było uzasadnione w świetle art. 201 § 1 ppsa.