Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Paweł Darmoń po rozpoznaniu w dniu 10 września 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.K. na bezczynność Dyrektora Zarządu Infrastruktury Komunalnej i Transportu w K. postanawia: sprostować niedokładność w uzasadnieniu wyroku z dnia 22 lipca 2014 r w ten sposób, że na jego stronie 5, w końcowej części, po słowach: " wpis od skargi " wpisać: " , bez kosztów dojazdu skarżącego, bowiem nie był on wzywany do osobistego stawiennictwa a jedynie zawiadamiany o terminie rozprawy , na którą stawił się dobrowolnie ( art. 205 § 2 ppsa)"
Stosownie do art. 156 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) sąd może z urzędu na posiedzeniu niejawnym sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Wykładnia celowościowa tego przepisu uzasadnia pogląd, że sprostowaniu mogą ulegać także niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki popełnione w uzasadnieniu wyroku. W przedmiocie sprostowania sąd rozstrzyga postanowieniem, na które przysługuje zażalenie (art. 194 § 1 pkt 5 p.p.s.a.). Postanowienie sąd wydaje w składzie jednoosobowym. ( teza 6 i 13 komentarza do art. 156 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi autorzy: B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka - Medek , Wydawnictwo Lex 2013 r , Wydanie V )
W treści pisemnego uzasadnienia wyroku z dnia 22 lipca 2014 r. ujawniono oczywistą niedokładność polegającą na braku pełnego sformułowania, które znalazło się w ustnym uzasadnieniu wyroku przedstawionym przez sprawozdawcę na rozprawie w dniu 22 lipca 2014 r, w której uczestniczyli osobiście skarżący i pełnomocnik organu, w zakresie dotyczącym kosztów postępowania,
Zgodnie z zasadą legalizmu należy zachować pełną spójność pomiędzy ustnymi a pisemnymi motywami rozstrzygnięcia. Po sprostowaniu niedokładności nie ma żadnej sprzeczności pomiędzy treścią sentencji wyroku z dnia 22 lipca 2014 r (przedmiotem i zakresem rozstrzygnięcia) a jego pisemnym i ustnym uzasadnieniem.
Z tych względów orzeczono jak w sentencji postanowienia na podstawie powołanego przepisu.