Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Waldemar Michaldo po rozpoznaniu w dniu 31 lipca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J.Z. na bezczynność Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w K. postanawia: skargę odrzucić
Zgodnie z art. 52 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, ze zm., dalej: p.p.s.a.) skargę do sądu administracyjnego wnosi się po uprzednim wyczerpaniu środków zaskarżania, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, przy czym przez wyczerpanie środków zaskarżania należy rozumieć taką sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżania, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy, przewidziany w ustawie.
Przepis art. 37 § 1 k.p.a. stanowi z kolei, że na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35, w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.
Mając na uwadze fakt, iż w odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie z uwagi na jej przedwczesność , a w aktach sprawy brak było dowodu wyczerpania przez skarżącego J.Z. trybu, o którym mowa w art. 37 § 1 k.p.a. zarządzeniem Sędziego z dnia 17 czerwca 2014r. skarżący został wezwany do wykazania - w terminie 7 dni, że przed wniesieniem do Sądu skargi na bezczynność Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w K. , wyczerpał tryb z art. 37 k.p.a.. Powyższe wezwanie zostało doręczone skarżącemu w dniu 25 czerwca 2014r. Zakreślony termin upłynął jednak bezskutecznie.
W tym stanie rzeczy uznać należy, że skarżący nie poprzedził skargi na bezczynność Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w K. trybem jej zaskarżenia, o którym mowa w art. 37 k.p.a. i tym samym nie zachował wymaganego trybu wniesienia skargi do sądu.
Mając powyższe na względzie Sąd uznał, iż wniesiona w niniejszej sprawie skarga jest niedopuszczalna i z tego powodu została ona odrzucona na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a.