Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mirosław Bator Sędziowie: WSA Aldona Gąsecka-Duda (spr.) NSA Joanna Tuszyńska Protokolant: Katarzyna Zbylut po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 kwietnia 2011 r. sprawy ze skargi Z. N. na bezczynność Rady Miasta R. postanawia: I. umorzyć postępowanie sądowe; II. zasądzić od Rady Miasta R. na rzecz skarżącej Z. N. kwotę 597,00 zł (pięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
W dniu 26 marca 2006r. Z. N. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na bezczynność Rady Miasta R., polegającą na nieuchwaleniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w ustawowym terminie wskazanym w art. 38 ust.2 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych (Dz.U. Nr 167, poz. 1399, co narusza dyspozycję art. 14 ust.7 ustawy z dnia 27 marca 2003 o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2003r. Nr 80, poz. 717 ze zm.). Skarżąca wniosła o nakazanie Wojewodzie [...] jako organowi nadzoru sporządzenia i przyjęcia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla Gminy R. na koszt i ryzyko tej gminy, a także o zasądzenie kosztów postępowania.
W uzasadnieniu skarżąca wskazała, że Gmina R. z dniem 2 października 2005 r. stała się gminą uzdrowiskową w rozumieniu powołanej ustawy uzdrowiskowej. Korzystając z wielu przywilejów, jakie ustawa ta nadaje gminom uzdrowiskowym, Gmina R. została równocześnie zobligowana na mocy jej art. 38 ust. 2 do sporządzenia i uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w terminie dwóch lat od daty uzyskania statusu gminy uzdrowiskowej, nadanego Gminie R. na mocy przepisu przejściowego, tj. art. 59 ust. 1 ustawy. Gmina do dnia dzisiejszego, a więc przez prawie cztery lata, nie wywiązała się z obowiązku sporządzenia i uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania nałożonego przepisem rangi ustawowej, co narusza zarówno art. 38 ust. 2 ustawy uzdrowiskowej, jak i art. 14 ust. 7 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Skarżąca podała, że w dniu 9 marca 2009 r. wezwała Radę Miasta R. do usunięcia naruszenia prawa polegającego na nieuchwaleniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Pismem z dnia 16 marca 2009r., podpisanym przez Przewodniczącą Rady Miasta, doręczonym w dniu 20 marca 2009r., skarżąca została poinformowana, że w chwili obecnej trwają prace nad przygotowaniem planu zagospodarowania przestrzennego, a ich zakończenie, w postaci uchwalenia planu, nastąpi w IV kwartale 2009 r. Ocena prawna wyrażona w powyższym piśmie rażąco narusza przepis art. 101a ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, nakazujący odpowiednie stosowanie dyspozycji art.101 ust. 1 tej ustawy w sytuacji, gdy organ gminy nie wykonuje czynności nakazanych prawem.
Skarżąca wskazała dalej, że w odniesieniu do obszarów, które zostały z mocy ustaw szczególnych objęte są obowiązkiem sporządzenia i uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ustawodawca na mocy art. 62 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nałożył bezwzględny przymus zawieszenia wszelkich postępowań administracyjnych w sprawie ustalenia warunków zabudowy, wszczynanych po dacie objęcia obowiązkiem sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Postępowania takie powinny zgodnie wolą ustawodawcy pozostawać zawieszone aż do czasu uchwalenia planu, co w praktyce oznacza, że nie dopuszcza się w żadnym przypadku możliwości merytorycznego rozstrzygnięcia w sprawie ustalenia warunków zabudowy w odniesieniu do obszaru objętego ustawowym obowiązkiem sporządzenia i uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Skarżąca wskazała, że w Gminie R. nie jest respektowany ten zakaz.