Starszy Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Agnieszka Góra po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2016r na posiedzeniu niejawnym wniosku S. W. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie skargi na bezczynność [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. p o s t a n a w i a oddalić wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych .
W dniu 8 marca 2016r. skarżący złożył wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie skargi na bezczynność WINB w K..
Skarżący domaga się zwolnienia z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych i ustanowienia pełnomocnika z urzędu. W uzasadnieniu swego wniosku podaje, iż nie jest w stanie ponieść wymienionych kosztów bez uszczerbku dla rodziny, obydwoje z małżonką są emerytami, na ich utrzymaniu pozostaje bezrobotny syn.
Zdaniem orzekającego, wniosek skarżącego nie zasługuje na uwzględnienie.
Z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy wynika, iż skarżący prowadzi gospodarstwo domowe z małżonką oraz synem - osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku. Rodzina utrzymuje się z emerytur skarżącego oraz małżonki w łącznej kwocie 1633 zł. Jako miesięczne zobowiązania skarżący podaje wydatki na węgiel, gaz do butli, energię elektryczną, leki, odpady - łącznie w kwocie 662,73 zł.
Z oświadczenia skarżącego znajdującego się w aktach sprawy wynika, iż skarżący nie posiada żadnych nieruchomości. Nie wykazuje faktu posiadania cennych ruchomości ani oszczędności.
Na wezwanie Sądu do uzupełnienia braków złożonego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy skarżący nie odpowiedział wcale mimo prawidłowego doręczenia wezwania ( potwierdzenie doręczenia wezwania o uzupełnienie formularza w aktach sprawy ) . Skarżący wzywany był bowiem o wyjaśnienie do kogo należy dom, w którym zamieszkuje, czy posiada gospodarstwo rolne, a w razie odpowiedzi twierdzącej - wykazanie dochodu z niego osiąganego wraz z wyjaśnieniem charakteru produkcji prowadzonej na gruntach, wyjaśnienie czy posiada samochód oraz przedstawienie rachunków bankowych własnych oraz osób wspólnie z nim gospodarujących. Jak wspomniano - skarżący nie odpowiedział na wezwanie.
Instytucja zwolnienia od kosztów sądowych stanowi w istocie pomoc państwa dla osób, które z uwagi na ich trudną sytuację materialną nie mogą uiścić kosztów bez wywołania uszczerbku w koniecznych kosztach utrzymania siebie i rodziny. Ubiegający się o taką pomoc winien więc w każdym wypadku poczynić oszczędności we własnych wydatkach, do granic zabezpieczenia koniecznych kosztów utrzymania siebie i rodziny. Dopiero gdyby poczynione w ten sposób oszczędności okazały się niewystarczające - może zwrócić się o pomoc państwa.
Zgodnie z art. 246 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - prawo pomocy w zakresie całkowitym może być przyznane osobie, która wykaże, iż nie ma jakichkolwiek dochodów do pokrycia kosztów postępowania, natomiast w zakresie częściowym - gdy wykaże, iż nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku w koniecznym utrzymaniu siebie i rodziny.
Użyte w art. 246 ustawy sformułowanie "gdy osoba wykaże" oznacza, iż to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, iż znajduje się w sytuacji uzasadniającej przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym lub częściowym. Powołany przepis nie pozostawia wątpliwości co do tego, że inicjatywa dowodowa zmierzająca do wykazania, iż zachodzą przesłanki pozytywne dla uwzględnienia wniosku, spoczywa na wnioskodawcy.