sygn. akt II SAB/Kr 29/11 Kraków, dnia 29 czerwca 2011 r. POSTANOWIENIE Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Aldona Gąsecka- Duda po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. O. i S. O. na bezczynność Rady Miejskiej w Chrzanowie w przedmiocie podjęcia uchwały postanawia: skargę odrzucić.
Zgodnie z art. 58 § 1 pkt ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm. -oznaczana dalej jako p.p.s.a.), sąd odrzuca skargę, jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego. Stosownie do art. 3 § 2 p.p.s.a., kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na decyzje administracyjne (pkt 1), niektóre postanowienia (pkt 2 i 3), inne akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa (pkt 4), pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach (pkt 4a); akty prawa miejscowego (pkt 5) oraz akty jednostek administracji publicznej podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej (pkt 6); akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego (pkt 7) oraz bezczynność w sprawach, określonych w punktach 1- 4a (pkt 8). Ponadto, w myśl art. 3 § 3 p.p.s.a., sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosują środki określone w tych przepisach.
W odniesieniu do aktów prawa miejscowego art. 3 § 2 p.p.s.a. nie przewiduje możliwości zaskarżania bezczynności przy ich wydawaniu, ponieważ art. 3 § 2 pkt 8 stwarza taką możliwość jedynie w odniesieniu do przypadków, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 1 - 4 p.p.s.a. W przypadku uchwał lub zarządzeń, podejmowanych przez organy gminy, możliwość zaskarżenia przewiduje ustawa z dnia 8 marca 1990r.
o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591 ze zm.). Zgodnie z jej art. 101 ust. 1 każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. Stosownie do art. 101a ust. 1 przepisy art. 101 stosuje się odpowiednio, gdy organ gminy nie wykonuje czynności nakazanych prawem albo przez podejmowane czynności prawne lub faktyczne narusza prawa osób trzecich. Z powyższego wynika, że możliwość zaskarżenia do sądu bezczynności organów stanowiących gminy, polegającej na nie wydaniu uchwały lub zarządzenia istnieje jedynie wówczas, gdy organy te nie podejmują czynności, wprost nakazanych prawem. Ogranicza się zatem do sytuacji, gdy przepis prawa nakłada na organy gminy obowiązek wydania zarządzenia albo podjęcia uchwały.
Niniejsza sprawa została wszczęta wskutek skargi A. O. i S. O. na bezczynność Rady Miejskiej w Chrzanowie w przedmiocie podjęcia uchwały dotyczącej zasad sprzedaży komunalnych lokali mieszkalnych i warunków udzielania bonifikat oraz wysokości stawek procentowych. Biorąc pod uwagę stan faktyczny, treść przepisów prawa oraz uwzględniając uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 kwietnia 2007r., sygn. akt II OPS 2/07 (ONSAiWSA 2007/3/60) skargę trzeba uznać za wniesioną w terminie. Natomiast w świetle dotychczasowych rozważań przyjąć należy, że z uwagi na przedmiot zaskarżenia sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.
Zgodnie z art.68 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r., Nr 102, poz. 651 ze zm.) właściwy organ może udzielić bonifikaty od ceny ustalonej zgodnie z art. 67 ust. 3, na podstawie odpowiednio zarządzenia wojewody albo uchwały rady lub sejmiku, o ile nieruchomość sprzedawana jest na cele, wymienione w tym przepisie. Art. 68 ust. 1 ustawy przewiduje jedynie, że udzielenie bonifikaty musi znajdować oparcie w odpowiednim akcie, wydanym przez organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego. Nie zawiera natomiast nakazu powzięcia takiego aktu. Również inne przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami nie przewidują po stronie organów jednostek samorządu terytorialnego takiego obowiązku. Skoro nie można twierdzić, że zarzucana w niniejszej skardze bezczynność dotyczy czynności, przewidzianych prawem, nie mieści się ona w zakresie art. 101a ustawy o samorządzie gminnym. Tym samym nie jest sprawą, należącą do właściwości sądu administracyjnego.
Mając na uwadze powyższe, Sąd skargę odrzucił, za podstawę biorąc art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a.