Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Szkodzińska po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Stowarzyszenia [...] w K. na bezczynność Rady Miasta postanawia: odrzucić skargę
II SAB/Kr 35/07
Uzasadnienie
W skardze skierowanej w dniu [...] 2007 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Stowarzyszenie [...] w K. wniosło o stwierdzenie bezczynności Rady Miasta Krakowa i nakazanie jej rozpatrzenia skargi Stowarzyszenia w terminie 7 dni.
W skardze podano, że Stowarzyszenie w dniu [...] 2006 r. złożyło do Rady skargę na Prezydenta Miasta. Rada winna była załatwić skargę w terminie 30 dni lub powiadomić w tym terminie składającego skargę o przyczynach zwłoki i nowym terminie. Skarżącemu przysługuje uprawnienie otrzymania, w sposób określony przepisem art. 39 kpa, zawiadomienia o sposobie załatwienia skargi stosownie do art. 237 § 3 i art. 238 § 1 kpa. Organ ma obowiązek doręczyć stosowne zawiadomienie, spełniony jest zatem wymóg z art. 3 § 2 pkt 4 ppsa, skarga zatem jest - na podstawie art. 3 § 2 pkt 8 ppsa dopuszczalna. Stowarzyszenie w dniu [...] 2006 r. wniosło do SKO w K. zażalenie na bezczynność Rady.
W odpowiedzi na skargę Rada Miasta wniosła w pierwszej kolejności o odrzucenie skargi, w dalszej kolejności o jej oddalenie. Na uzasadnienie swego stanowiska podała, że skierowana do Rady w dniu [...] 2006 r. skarga na działanie Prezydenta Miasta dotyczyła pobierania od mieszkańców opłat za udzielenie informacji publicznej. Skarżące Stowarzyszenie przed wniesieniem skargi do Sądu nie wyczerpało trybu przewidzianego przepisem art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, choć w związku z art. 101 a w/w ustawy było do tego zobowiązane. Rada, po otrzymaniu skargi Stowarzyszenia niezwłocznie podjęła odpowiednie, szczegółowo opisane czynności i nie można jej zarzucić opieszałości.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył:
Skarga jest niedopuszczalna, choć niedokładnie z tych przyczyn, które wskazane zostały w odpowiedzi na skargę.
Przedmiotem skargi jest zarzucane Radzie Miasta zaniedbanie w zakresie realizacji obowiązku zapisanego w art. art. 237 i 238 kpa. Skarżący wskazał, jako podstawę prawną swej skargowej inicjatywy: art. 3 § 2 pkt 8 w związku z pkt 4 ppsa.
Akty i czynności, o których mowa w przepisie art. 3 § 1 pkt 4 ppsa nie są wynikiem postępowania jurysdykcyjnego, ale - tak jak decyzje czy postanowienia -dotyczą spraw indywidualnych. Ich istota polega na skonkretyzowaniu w określonym przypadku normy prawa regulującej generalnie, ale i bezpośrednio obowiązek lub uprawnienie. Dzieje się tak w wypadkach, kiedy, z uwagi na bezpośrednią właśnie regulację postępowanie jurysdykcyjne staje się zbędne. W takich przypadkach do konkretyzacji stosunku administracyjnego nie jest wymagane rozstrzygnięcie w formie decyzji administracyjnej, natomiast mogą pojawić się akty lub czynności podejmowane przez organy administracji publicznej, których przedmiotem jest ustalanie /odmowa ustalenia/, stwierdzanie /odmowa stwierdzenia/ albo potwierdzanie /odmowa potwierdzenia/ określonego uprawnienia lub obowiązku wynikającego z mocy powszechnie obowiązującego przepisu prawa /por. uzasadnienie uchwały składu pięciu sędziów NSA z dnia 23 czerwca 1997 roku, sygn. akt OPK 1/97, ONSA 1997, z. 4, poz. 149//.