Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Monika Rudzka po rozpoznaniu w dniu 13 sierpnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adw. K.K. o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi M.B. na bezczynność Burmistrza Miasta i Gminy N. p o s t a n a w i a odmówić przyznania adwokat K.K. wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy
Postanowieniem Referendarza Sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia [...] kwietnia 2010 roku przyznane zostało skarżącej M.B. prawo pomocy obejmujące m.in. ustanowienie adwokata z urzędu. Po wystąpieniu Sądu do Okręgowej Rady Adwokackiej w K. zarządzeniem Dziekana ORA z dnia 30 kwietnia 2010 roku nr [...] na pełnomocnika skarżącej została wyznaczona adwokat K.K. , wykonująca zawód w Kancelarii Adwokackiej przy ul. [...].
Wyznaczony pełnomocnik reprezentował skarżącego w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji. Na rozprawie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Krakowie w dniu 21 czerwca 2010 roku adwokat K.K. złożyła do protokołu wniosek o zasądzenie kosztów pomocy prawnej.
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami) wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej adwokata określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zmianami).
Stosownie do treści § 20 powołanego rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub części. Z brzmienia cytowanego unormowania wynika jednoznacznie, że złożenie takiego oświadczenia stanowi niezbędny wymóg warunkujący przyznanie kosztów, o które wnioskował pełnomocnik.
Z treści protokołu rozprawy przed WSA w Krakowie z dnia 21 czerwca 2010 roku wynika, że zgłaszając wniosek o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej adwokat K.K., nie złożyła oświadczenia, że koszty zastępstwa procesowego nie zostały zapłacone.
Należy podnieść, że brak było podstaw do wezwania adwokata do uzupełnienia wniosku w trybie art. 49 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, bowiem dyspozycja tego przepisu odnosi się wyłącznie do sytuacji, gdy pismo obarczone jest brakami formalnymi. Zgodnie z poglądem Sądu Najwyższego wyrażonym w uzasadnieniu postanowienia z dnia 14 października 1998 roku sygn. akt II CKN 687/98 niezłożenie przez pełnomocnika wskazanego oświadczenia nie stanowi braku formalnego pisma, lecz brak w zakresie uzasadnienia wniosku. Oświadczenie, będąc nieodzownym elementem uzasadnienia wniosku o przyznanie kosztów, stanowi przesłankę do przyjęcia, że praca adwokata nie została wynagrodzona, a zatem zachodzi podstawa poniesienia kosztów z tego tytułu przez Skarb Państwa na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 roku - Prawo o adwokaturze (Dz. U. Nr 16, poz. 124 z późniejszymi zmianami).
Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami).