Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Monika Rudzka po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. S. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi J. S. na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. p o s t a n a w i a wniosek oddalić
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. skarżący J. S. zawarł wniosek o zwolnienie go od kosztów sądowych w sprawie.
W związku z tym, że wniosek przyznanie prawa pomocy został złożony bez zachowania przewidzianej prawem formy, skarżącemu został przesłany urzędowy formularz "PPF" celem jego wypełnienia w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
W zakreślonym terminie strona uzupełniła brak. Z oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach zawartego w formularzu "PPF" wynika, że J. S. prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Jego miesięczny dochód z emerytury wynosi 2.152,88 zł. W skład majątku wnioskodawcy wchodzi udział ½ we własności działki o powierzchni 14 arów. Strona nie dysponuje oszczędnościami, ani cennymi przedmiotami o wartości powyżej 3.000 euro.
Jako uzasadnienie wniosku o przyznanie prawa pomocy skarżący wskazał leczenie urologiczne i kardiologiczne. Wnioskodawca ponosi wydatki za media w wysokości 500 zł miesięcznie, zaś na leczenie przeznacza kwotę 300 zł miesięcznie.
Do wniosku załączone zostały kopie następujących dokumentów: dwóch faktur za leki: z dnia 26 listopada 2014 roku na kwotę 46,81 zł i z dnia 30 grudnia 2014 roku na kwotę 165,77 zł, paragonu za leki z dnia 29 listopada 2014 roku na kwotę 44,47 zł, "Zaleceń dla pacjentów zakwalifikowanych do diagnostyki inwazyjnej" oraz orzeczenia z dnia 2 września 2010 roku o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności skarżącego.
Mając powyższe na uwadze, zważono, co następuje:
Prawo pomocy jest szczególną instytucją postępowania przed sądami administracyjnymi, mającą na celu zagwarantowanie konstytucyjnego prawa do sądu osobom, które nie są w stanie samodzielnie ponieść kosztów postępowania sądowego.
Instytucja przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym, którego przyznania domaga się skarżący, zgodnie z art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.) przysługuje osobie fizycznej, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Użyte w art. 246 p.p.s.a. sformułowanie "gdy osoba wykaże" oznacza, iż to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uzasadniającej przyznanie prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
W orzecznictwie sądowym prezentowane jest stanowisko, że przyznanie prawa pomocy powinno mieć charakter wyjątkowy i winno być stosowane w stosunku do osób charakteryzujących się ubóstwem (przykładowo do takich osób można zaliczyć bezrobotnych bez prawa do zasiłku lub osoby ze względu na okoliczności życiowe pozbawione całkowicie środków do życia). Strona będąca osobą fizyczną powinna partycypować w kosztach postępowania, jeżeli ma jakiekolwiek środki majątkowe, w szczególności posiada stały miesięczny dochód przewyższający ustalone minimalne wynagrodzenie za pracę (post. NSA z dnia 22 grudnia 2002 r., OZ 862/04, niepubl.).