Wniosek J. K. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie skargi na bezczynność Wójta Gminy Sułoszowa
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w osobie Referendarza Sądowego Renaty Ranickiej po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. K. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie skargi na bezczynność Wójta Gminy Sułoszowa p o s t a n a w i a oddalić wniosek skarżącej J. K. o zwolnienie od kosztów sądowych

Inne orzeczenia o symbolu:
6099 Inne o symbolu podstawowym 609
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wójt Gminy
Uzasadnienie

W dniu 20 czerwca 2011 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wpłynął wniosek skarżącej J. K. o zwolnienie od kosztów sądowych, uzupełniony pismem z dnia 8 lipca 2011 r., w sprawie skargi na bezczynność Wójta Gminy Sułoszowa.

We wniosku tym skarżąca oświadczyła, iż prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Jej miesięczny dochód z tytułu pobieranego świadczenia rentowego wynosi około 1.000 zł.

Według oświadczenia skarżąca nie posiada majątku ruchomego o wartości powyżej 3.000 euro ani nieruchomości.

Na uzasadnienie wniosku skarżąca podała, iż z uwagi na niskie dochody nie jest wstanie wnieść wpisu w żądanej sumie. Dodatkowo wyjaśniła, iż na miesięczne koszty utrzymania składają się opłaty za gaz, prąd, wywóz śmieci, wodę i opał - 350 zł, spłata pożyczek w kwocie 250 zł, lekarstwa- 300 zł.

W piśmie z dnia 8 lipca 2011 r. skarżąca oświadczyła, iż mieszka tam gdzie kierowane są do niej pisma z sądu, koszty miesięcznego utrzymania podała we wniosku i od tej pory nie uległy one zmianie, nie ma rachunku bankowego, i nie posiada odcinków pobieranego świadczenia. Nie korzysta z pomocy opieki społecznej. Do pisma dołączona została kserokopia decyzji ZUS w sprawie wymiaru świadczenia rentowego z 2000 roku.

Stosownie do treści art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, ( Dz. U. nr 153, poz.1270). prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowaniu lub w jego toku. Prawo to obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego ( art. 244 § 1 cyt. ustawy). W myśl art. 245 § 1 powołanej ustawy, prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. W przedmiotowej sprawie skarżąca wniosła o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od ponoszenia kosztów sądowych.

Zgodnie zaś z treścią art.. 246 § 1 pkt 2 cyt. ustawy przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny .

Instytucja przyznania prawa pomocy jest rozwiązaniem szczególnym i powinna być stosowana w przypadkach wyjątkowych, wobec osób, których sytuacja materialna, bytowa jest trudna. Każdy wnosząc sprawę do sądu powinien liczyć się z koniecznością ponoszenia kosztów postępowania zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Występując z wnioskiem o zwolnienie od obowiązku ponoszenia kosztów musi uprawdopodobnić okoliczności przemawiające za uwzględnieniem złożonego w tym przedmiocie wniosku ( jest zobowiązana wykazać z prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością, ze poniesienie kosztów sądowych wiązać się będzie z uszczerbkiem w koniecznym utrzymaniu ).

Zdaniem sądu skarżąca nie wykazała, iż znajduje się w sytuacji materialnej kwalifikującej do przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów.

Skarżąc posiada stałe źródło dochodów. Mimo precyzyjnego wezwania nie wykazała w jakikolwiek sposób wydatków jakie ponosi w miesiącu, w związku z utrzymaniem. Nie dostarczyła żadnych dokumentów umożliwiających weryfikacje jej sytuacji finansowej. Do pisma uzupełniającego wniosek dołączyła jedynie decyzje ZUS określającą wysokość świadczenia z 2000 roku twierdząc, że nie posiada żadnych odcinków pobieranego świadczenia. Zdaniem sądu pismo uzupełniające skarżącej zostało tak skonstruowane, aby nie udzielić rzetelnej odpowiedzi na zadane pytania, gdyż mogłaby ona pociągnąć ujemne konsekwencje w ocenie sytuacji finansowej wnioskodawczyni.

Podsumowując należy zauważyć, że zasadność wniosku o przyznanie prawa pomocy należy rozpatrywać w dwóch aspektach : z uwzględnieniem z jednej strony wysokości obciążeń finansowych, jakie strona musi ponieść w konkretnym postępowaniu, z drugiej strony jej możliwości finansowych ( por. H. Knysiak - Molczyk, Prawo pomocy w ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, PS 2003, nr 11-12, s.85). Nieudokumentowanie przez skarżąca jej miesięcznych wydatków uniemożliwia rzetelną ocenę jej sytuacji finansowej a co za tym idzie podjecie decyzji o przyznaniu stronie prawa pomocy.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w sentencji na podstawie art. 243 § 1, art. 244 § 1, art. 245 § 1 i 3, art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ).

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6099 Inne o symbolu podstawowym 609
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wójt Gminy