Sprawa ze skargi M. C. w przedmiocie: zobowiązania Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego do wydania decyzji
Sentencja

Kraków dnia 23 września 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mirosław Bator po rozpoznaniu w dniu 23 września 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. C. w przedmiocie: zobowiązania Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego do wydania decyzji postanawia: umorzyć postępowanie

Uzasadnienie

Zgodnie z dyspozycją art. 60 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a - skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.

Z kolei art. 161 § 1 p.p.w.a. stanowi, iż sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania:

1) jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę;

2) w razie śmierci strony, jeżeli przedmiot postępowania odnosi się wyłącznie do praw i obowiązków ściśle związanych z osobą zmarłego, chyba że udział w sprawie zgłasza osoba, której interesu prawnego dotyczy wynik tego postępowania;

3) gdy postępowanie z innych przyczyn stało się bezprzedmiotowe.

Natomiast przepis art.161 § 2 tejże ustawy przesądza iż postanowienie o umorzeniu postępowania może zapaść na posiedzeniu niejawnym.

W przedmiotowej sprawie skargę na bezczynność organu administracji Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w dniu [...] lipca 2009 r. złożyła M. C., wnosząc o zobowiązanie go do wydania decyzji. W dniu 10 września 2009 r. skarżąca M. C. cofnęła skargę, uzasadniając to tym, iż w dniu 5 sierpnia 2009 r. sprawa została merytorycznie załatwiona.

Z uwagi na cofnięcie skargi oraz stojąc na stanowisku, iż nie zachodzą negatywne przesłanki o których mowa w art. 60 p.p.s.a, obligujące sąd do uznania tej czynności za niedopuszczalną, na mocy wyżej przytoczonych przepisów sąd orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1