Dnia 4 października 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Barbara Rymaszewska po rozpoznaniu w dniu 4 października 2017 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. D., G. D., S. D. i K. F. na przewlekłe prowadzenia postępowania przez Starostę [...] [...] w przedmiocie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości postanawia: umorzyć postępowanie sądowoadministracyjne. A. P.
A. D., G. D., S. D. i K. F. zaskarżyli do sądu administracyjnego przewlekłe prowadzenie postępowania przez Starostę [...] [...] w przedmiocie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości.
Pismem z dnia 2 sierpnia 2017r. pełnomocnik skarżących oświadczył, że cofa ww. skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017r., poz. 1369 ze zm., w skrócie P.p.s.a.) skarżący może cofnąć skargę, a cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Cofnięcie skargi oznacza rezygnację strony z kontynuowania postępowania sądowoadministracyjnego. Sąd ma obowiązek uwzględnienia cofnięcia skargi, jeżeli żądanie strony skarżącej w tym zakresie nie jest niedopuszczalne w świetle uregulowania przepisu art. 60 P.p.s.a.
W niniejszej sprawie sąd uznał cofnięcie skargi za dopuszczalne i ocenił, że nie zmierza ono ani do obejścia prawa, ani nie powoduje utrzymania w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Stosownie natomiast do art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a. sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę. Postanowienie o umorzeniu postępowania może zapaść na posiedzeniu niejawnym (art. 161 § 2 P.p.s.a.).
W tym stanie rzeczy sąd, na podstawie art. 60 i art. 161 § 1 pkt 1 i § 2 P.p.s.a. orzekł, jak sentencji.
A. P.