Dnia 27 lipca 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka po rozpoznaniu w dniu 27 lipca 2009 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P. J. na bezczynność Szkoły Podstawowej Nr [...] w Ł. w przedmiocie udzielenia informacji publicznej postanawia: odrzucić skargę.
P. J. skierował do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na bezczynność Szkoły Podstawowej Nr [...] w Ł. w przedmiocie udzielenia informacji publicznej. Zarządzeniem z dnia
17 czerwca 2009 roku, na podstawie art. 220 § 1 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., cytowanej dalej jako "p.p.s.a."), Przewodniczący Wydziału II wezwał skarżącego do uiszczenia wpisu sądowego w kwocie 100 (sto) złotych w terminie
7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi.
Odpis zarządzenia o wezwaniu do uiszczenia wpisu doręczono w dniu
30 czerwca 2009 roku, a zatem ostatnim dniem terminu do usunięcia braków fiskalnych skargi był dzień 7 lipca 2009 roku. Jednakże pomimo upływu wyznaczonego terminu skarżący nie uiścił wpisu od skargi. Natomiast w dniu 8 lipca 2009 roku P. J. złożył za pośrednictwem poczty wniosek o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:
Skargę należało odrzucić.
Stosownie do treści art. 220 § 1 p.p.s.a. Sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. Na podstawie art. 220 § 3 p.p.s.a. skarga, od której pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlega odrzuceniu przez sąd. Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. sąd odrzuca skargę, gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi. Zaś w myśl art. 58 § 3 p.p.s.a. sąd odrzuca skargę postanowieniem, które może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
Należy ponadto podkreślić, iż zgodnie z art. 83 § 3 p.p.s.a. oddanie pisma w polskim urzędzie pocztowym lub w polskim urzędzie konsularnym jest równoznaczne z wniesieniem go do sądu. Z tego powodu wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych należy uznać za spóźniony.
Z uwagi na to, iż skarżący nie uzupełnił w wyznaczonym terminie braków fiskalnych skargi, na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 oraz § 3 w związku z art. 220 § 1 i 3 p.p.s.a. Sąd postanowił jak w sentencji.